Column: Fileleed
Als geboren en getogen Katwijker staat er af en toe een ritje richting mijn geboortegrond op het programma. Dat gebeurt lang niet vaak genoeg als ik mijn lieve moeder moet geloven. Kritiek die ik -tot haar teleurstelling- iets te vaak naast me neerleg. En ook de komende tijd ben ik bang dat de teleurstelling zal overheersen in het vissersdorp.
Het wordt er de komende periode namelijk niet aantrekkelijker op om in de auto richting Rotterdam en verder te stappen. In de meivakantie was de Heinenoordtunnel een korte periode dicht en zelfs toen was de ellende al niet van de lucht. Een halfuur deed ik erover om van de rotonde in Stellendam naar de eerste rotonde ter hoogte van Hellevoetsluis te komen. Dat belooft wat voor de komende maanden.
De zijlijnroepers, daar behoor ik op zijn tijd ook bij. Toch ben ik in dit geval terughoudend. Eerst de ene tunnelbuis van de Heinenoordtunnel en dan de andere, zodat het verkeer de andere tunnelbuis kan blijven gebruiken, dat is het enige echte alternatief waarover nog eens nagedacht en aan gerekend moet worden wat mij betreft. Die klinkt immers logisch én is misschien wel haalbaar. Aan de reparaties van de Haringvlietbrug ontkomen we niet, die zijn echt nodig om de brug veilig te kunnen blijven gebruiken. En dus loopt die andere route via de N57 helemaal vol. Hoe mooi het uitzicht op de Stellendamse haven, het Slijkgat en het Haringvliet ook is, daar geniet ik liever op andere momenten van.
Een en ander betekent dus een moeizame route vol fileleed richting mijn geboortegrond. Er gloort wel hoop, want de zomer dient zich langzaam maar zeker aan. Het is tijd om de route eens per fiets uit te proberen. Nu maar hopen dat moederlief dan zo blij is dat ik weer eens aan kom waaien, dat ze spontaan aanbiedt om me naar huis te brengen. Want ook nog terug op de fiets, dat gaat me echt te ver. Zelfs voor familie.