Meditatie: Beproeving als ballast
Lezen: Job 5:17-27
Toen het schip voor het eerst in de rivier werd gelaten en op het punt stond de zee over te steken, voelde het zich licht en luchtig en klaar om over de golven te gaan. Het verlangde naar een reis over de Atlantische Oceaan, zodat het als een zeevogel zou kunnen vliegen over de toppen van de golven. Maar tot zijn verdriet werd het dappere schip plotseling in zijn loop tegengehouden en afgemeerd vlak bij een zand- en kiezelstrand. Mannen begonnen stenen en aarde in het schip te werpen. Het schip mompelde: ‘Wat ben ik, dat ik moet worden verzwaard en laag in het water moet zakken met een lading slijk en modder? Wat een belemmering voor mijn snelheid! Ik dacht juist dat ik kon vliegen als een zeevogel; moet ik dan worden belast als een blok?’
Het was goed zo; want als het schip niet op die manier was geballast, had het algauw schipbreuk geleden en had het de gewenste haven nooit bereikt. De ballast was een geschenk, een geschenk dat net zo waardevol was als goudstaven of blokken zilver waren geweest. O gelovige, uw beproevingen, uw problemen en uw zwakheden zijn als geschenken voor u, beschouw ze ook als zodanig.
Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963