Bewoners Oude-Tonge ongerust over verkeersoverlast Kaaiplein
OUDE-TONGE - In november werden de plannen gepresenteerd met betrekking tot het Kaaiplein in Oude-Tonge. Een plan dat door velen wordt omarmd, ware het niet dat de smalle weg die langs het plein loopt, de toegangsroute vormt voor de achterliggende woonwijken, recreatieparken en sportvelden. Omwonenden maken zich ongerust over de toename van de verkeersintensiteit als ook toekomstige bouwprojecten worden gerealiseerd. Afgelopen maandag uitten ze hun zorgen bij de wethouder van verkeer, Henk van Putten.
Door Mirjam Terhoeve
Tijdens de inwonersavond van de dorpsraad gaf programmamanager Joël Eichler tekst en uitleg over de nieuwe plannen voor het Kaaiplein: groen, bankjes, verhogingen, een heuse oppepper voor het plein, dat nu als ‘saai’ wordt bestempeld. Het plan werd positief ontvangen, maar een aantal aanwezigen maakte zich ook zorgen om de verkeersveiligheid. Ze raakten in gesprek met raadsleden Jos de Jonge en Thomas Kom van TOG, die voorstelden om de zorgen te uiten bij Henk van Putten, de wethouder van verkeer. En zodoende togen afgelopen maandag de heren Wim van Veen en Nick Roberts samen met genoemde raadsleden naar het gemeentethuis.
Onveilige situaties
Van Veen en Roberts hadden zich goed voorbereid. Gewapend met plattegronden, foto’s en filmpjes wilden ze de wethouder duidelijk maken wat hen zorgen baarde. “De weg wordt niet alleen gebruikt door de bewoners van de aanliggende appartementen en het Crispijn”, begon Van Veen, “maar ook door bewoners/gebruikers van de achterliggende recreatieparken. Daarnaast zijn er de bezoekers van de sportvelden, de (recreatieve) fietsers, motorrijders en wandelaars en dan heb ik het nog niet over de vrachtwagens en de vele boottrailers die in de zomermaanden passeren. Op vrijdag staat de markt op het plein en een groot aantal bezoekers daarvan parkeert de auto dan ook nog langs die weg, wat de doorgang nog smaller maakt. Bovendien is er gestart met de bouw van zo’n 100 lodges naast de sportvelden en in de toekomst zijn er plannen voor nog meer appartementen en voor woningen op het oude campingterrein. Het wordt dus drukker en drukker en al dat verkeer moet door die ‘trechter’ heen. Wij vrezen voor zeer onveilige situaties. De infrastructuur schiet enorm tekort.” Van Veen wees daarna ook op het feit dat de aansluitende weg langs de Handelskade nog steeds een bouwweg is. “Al elf jaar”, schamperde hij. “Dat kan toch niet?”
Ontsluiting
De wethouder en verkeersdeskundige Ron Loontjes hoorden het betoog aan en toonden begrip voor de zorgen. “De huidige situatie verdient zeker geen schoonheidsprijs”, gaf Van Putten toe. “In het verleden kon worden gebouwd zonder visie op de infrastructuur. Daar ondervinden we nu de problemen van. Bij toekomstige projecten moet de ontsluiting wel worden meegenomen en in de mobiliteit- en verkeersplannen worden vastgelegd. In de geschetste situatie is echter sprake van verschillende projecten die in het verleden met grote tussenpozen zijn gerealiseerd. Vandaar dat ook de bouwweg zo lang in stand is gebleven. Het is immers zonde om die te verbeteren als daarna weer een project gaat starten.” Loontjes sloot zich bij deze woorden aan en zegde toe om na te kijken hoe lang een doorgaande weg als bouwweg kan worden gebruikt. De heren hadden echter niet zomaar een pasklare oplossing voorhanden om de verkeersveiligheid te verbeteren.
Beweegbare brug
Nick Roberts had die wel. Hij had zijn huiswerk gedaan. “Een beweegbare brug over het havenkanaal”, stelde hij voor. “Het verkeer uit de genoemde wijken kan via die brug richting de Heerenpolder, waar ook een bouwproject gepland staat. Als men aansluitend een weg aanlegt richting de Magdalenadijk en de N498, ontlast je het Kaaiplein en de Oostdijk aanzienlijk.” Roberts had zelfs al geïnformeerd bij Rijkswaterstaat of er wellicht ‘tweedehands’ bruggen beschikbaar zijn voor een dergelijk plan. Deze vraag werd positief beantwoord. “Het is dus te realiseren”, aldus Roberts, “nu nog de medewerking van de gemeente en de projectontwikkelaars, die in de toekomst willen gaan bouwen.” Loontjes beaamde dat het theoretisch gezien zou kunnen. “Maar aan dit plan hangt een enorm prijskaartje. Het is lastig om projectontwikkelaars, en dus eigenlijk de toekomstige kopers, mee te laten betalen aan de ontsluiting van al gerealiseerde projecten. Daarnaast moet ook het Waterschap meewerken. Het is dus niet zo eenvoudig.”
Molendijk
Tot slot wezen Van Veen en Roberts nog op de afsluiting van de Molendijk. “Het afsluiten van een klein stukje Molendijk zorgt voor veel verkeersoverlast in de omliggende straten en de Kerkring. Dat is wat ons betreft zeer onwenselijk. Zowel voor de aanwonenden als voor de verkeersveiligheid in het centrum van het dorp.” Van Putten en Loontjes zegden toe om hier nogmaals kritisch naar te kijken en ook te bezien of de aanleg van de brug een reële optie kan zijn en op welke termijn. “We gaan ons huiswerk doen”, beloofden de heren. En met die toezegging gingen Van Veen en Roberts tevreden terug naar Oude-Tonge. Wordt vervolgd.