Meditatie - Veracht Hem niet

Lezen: Lukas 15:11-32

‘Mijn hoofd is vervuld met dauw, Mijn haarlokken met nachtdruppen’ (Hoogl. 5:2). Ach, wat een treurige herinneringen, want die druppels waren niet de gewone dauwdruppels die op het hoofd van een dakloze reiziger terechtkomen. Zijn hoofd was nat van scharlakenrode dauw en Zijn lokken van karmozijnrode druppels in een nacht van Godverlatenheid, want ‘Zijn zweet werd gelijk grote droppelen bloeds, die op de aarde afliepen’ (Luk. 22:44). 

Mijn eigen hart, hoe walgelijk is het, want het sluit de Gekruisigde buiten. Zie de Mens, gegeseld en met doornen gekroond, kunt u de deur voor Hem sluiten? Wilt u ‘de onwaardigste onder de mensen’ verachten (Jes. 53:3)? Wilt u bedroeven ‘de Man van smarten, Die verzocht is in krankheid?' Bent u vergeten dat Hij dit alles voor u heeft geleden, voor u, hoewel u niets uit Zijn handen verdient? Zou u Hem na dit alles geen beloning geven, zelfs niet de toelating van Zijn terugkeer tot uw liefhebbende gemeenschap? Ik hoor de zeis van de maaier overal, hij zal ook bij u langskomen, bereid uzelf, want hij komt om het gras en de bloem af te snijden. Elke dag zal hij zijn oogst oogsten en al dan niet voorbereid, zult u worden neergemaaid wanneer Gods tijd is gekomen. Vlucht dan, ik bid het u. Bedenk dat u naakt tot Christus mag komen, Hij kan u kleden. U kunt smerig verschijnen voor Christus, want Hij kan u wassen, u mag onheilig en verontreinigd naar Jezus komen, want Hij kan uw zonden wegdragen.

Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963