Levenslessen van Jakko
“Ik heb geleerd om eerlijk vragen te stellen over de dingen die ik niet begrijp. Voor mij was het een pril begin om kwetsbaar te durven zijn.” De Aaltense makelaar Kees Ritmeester wordt ruim dertig jaar geleden vader van een zoon met het syndroom van Down. Talloze levenslessen leerde hij in de afgelopen jaren van zijn zoon Jakko. Bovenstaand citaat is er een uit dit rijtje lessen.
Kees schrijft over zijn leven met Jakko. Over de mooie én de moeilijke momenten. En hoe hij moest verwerken dat zijn zoon werd geboren met een beperking. Een periode van rouw volgde. Samen met zijn vrouw Korine neemt hij afscheid van het toekomstbeeld dat ze voor ogen hadden voor hun kind. Jakko zal bijvoorbeeld nooit zelfstandig kunnen wonen.
Er waren moeilijke momenten in de opvoeding en de begeleiding van hun zoon. Jakko kan zijn emoties moeilijk uiten met woorden en uit zijn frustraties vaak met boosheid. Het gezin draaide veelal om de zorg en het begeleiden van Jakko, de jongere kinderen leerden zich al vroeg aanpassen aan het ritme van hun oudste broer. Ook was het pijnlijk voor hen om te ervaren dat mensen soms letterlijk afstand namen van het gezin in deze omstandigheden of wanneer er in het ziekenhuis een tactloze opmerking werd gemaakt door een arts.
Daartegenover staat al het moois dat Jakko in al zijn puurheid aan zijn ouders en alle anderen die zijn pad kruisen laat zien. In 24 korte hoofdstukjes schrijft Kees met vaart, humor en vooral ook heel realistisch over zijn levensreis met Jakko. Over autoritjes, driftbuien, kapotte Lego-bouwsels, samen naar de bakker, een weekendje weg met hele gezin en over Parelstaete waar Jakko tegenwoordig woont.
Vette knipoog en schouderklop
Vol lof beschrijft Kees hoe het personeel van Parelstaete een thuis biedt aan Jakko en om heen staat met onvoorwaardelijke liefde en zorg. En hoe zijn vrouw Korine zich al die jaren met alles wat ze had inzette voor de zorg voor Jakko en de andere kinderen in het gezin.
De auteur weet helder over te brengen hoe de komst van Jakko zijn leven voorgoed veranderde. En dat een kind met een beperking niet alleen maar ‘schattig’ is.
Jakko leert Kees anders te kijken naar de kwaliteit van leven. Kees ervaart dat deze kwaliteit niet in grootse en meeslepende dingen zit maar in het aandachtig leven in het ‘nu’. Met voldoende rust om je te verwonderen over de schoonheid van de schepping. Als voorbeeld beschrijft hij hoe Jakko in alle rust kan genieten van een bloeiende paardenbloem of een ster aan de donkere hemel.
In ‘Levenslessen van Jakko’ brengt Kees een ode aan alle mensen met een beperking. “Zij hebben veel waar wij jaloers op kunnen zijn. Jakko liet mij dat zien.” Het is dan ook niet toevallig dat Kees elk hoofdstuk afsluit met een levensles van Jakko.
Kees leerde niet alleen anders naar zichzelf en mensen met een beperking te kijken, ook in zijn manier van zakendoen veranderde er iets. Als ondernemer leerde hij anders te kijken naar zijn werk. Het jachtige ging eraf. Er kwam ruimte voor rust en bezinning.
Het schrijven van ‘Levenslessen van Jakko’ bracht Kees ‘opluchting en ook wel een stuk verwerking’. “Het ‘en public’ kwetsbaar durven zijn is voor mij een overwinning.”
In het afsluitende hoofdstuk is er ruimte voor een persoonlijke verwerking van de aangereikte levenslessen. De auteur sluit dit gedeelte af met een “vette knipoog en schouderklop van Jakko. Vervolg je weg met blijdschap. Dat doet hij ook.”