Daan van den Broek: 37 jaar secretaris en nu erelid van Klein Grondbezit
DIRKSLAND - Zijn er nog van die bestuursleden die decennialang de notulen en het jaarverslag maken? Ja, die zijn er. In Dirksland heb je Daan van den Broek. Hij is 37 jaar lang secretaris van de ‘Vereniging ter bevordering van de verkrijging van onroerend goed door landarbeiders te Dirksland’ en zet er volgende maand een punt achter. Sinds vorige week donderdag mag hij zich erelid noemen van de vereniging die ook wel bekendstaat als Klein Grondbezit.
Door Kees van Rixoort
Het was een verrassing tijdens de ledenvergadering, nadat de jubilarissen en de Tuinder van het Jaar in het zonnetje waren gezet. De secretaris, Van den Broek dus, wilde net aan voorzitter Van Prooijen voorstellen om even een koffiepauze in te lassen, toen deze meldde in ieder geval nog één punt aan de orde te stellen. Toen de bloemen en een tas met een oorkonde binnen werden gebracht, had de secretaris wel in de gaten waarop het zou uitdraaien…
Geen nee zeggen
Het was niet de eerste keer dat Van den Broek (74) een dergelijke verrassing meemaakte. Enkele jaren geleden, net voor corona, kreeg hij al een koninklijke onderscheiding voor zijn langdurige inzet voor onder andere de voetbalclub in Dirksland, het eilandelijke schoolvoetbal, de atletiek, vrijwilligerswerk bij het Thomashuis in Den Bommel en dus de tuinen van Klein Grondbezit. “Ik kan geen nee zeggen”, verklaart hij al die bezigheden.
In 1984 meldde Van den Broek zich aan als lid van Klein Grondbezit. Twee jaar benoemden de leden hem als secretaris. Bij de voetbalclub had ik wel wat ervaring met papierwerk opgedaan als jeugdsecretaris. Ik vind het leuk om te doen. De notulen heb ik nog gemaakt op een typemachine. Het jaarverslag ook, dat schreef ik eerst uit met pen.”
Opvolger
Tegenwoordig gebruikt hij uiteraard een computer. Hij kan ermee uit de voeten, maar hij denkt dat zijn opvolger Rianne Snijders de mogelijkheden nog veel meer kan benutten.
Opvolger? Ja, Daan van den Broek gaat er na 37 jaar mee stoppen. Tijdens de volgende vergadering, in maart, zal Rianne Snijders zijn taken als secretaris overnemen. Dat wil niet zeggen dat Van den Broek zich helemaal terugtrekt. Hij blijft zich als bestuurslid van Klein Grondbezit bezighouden met de verdeling van de tuinen.
Dat Daan van den Broek bijna veertig jaar geleden een volkstuin wilde, kwam niet zomaar uit de lucht vallen. “Ik ging als kleine jongen al met mijn vader mee naar zijn volkstuintjes op Bommendorp (Kralingen) en in Melissant. Ik heb er nooit een hekel aan gehad. Aardappels uit de grond halen, dat vind ik heerlijk.”
Hij werkte op het land, bij de RDM in Rotterdam en op Hernesseroord, direct nadat deze voorziening aan de rand van Middelharnis was geopend in de jaren zeventig. “Ik begon er in de keuken en de civiele dienst. Later werd ik huismeester, eerst van twee paviljoens en daarna had ik er wel acht of negen onder mijn hoede.”
Kipjes of een pony
In bijna veertig jaar zie je wel het nodige veranderen op zo’n volkstuinencomplex. Van den Broek: “Ja, vroeger had men een tuintje om aardappelen en groente te verbouwen. Nu zie je ook wel mensen die er een stukje gras hebben aangelegd en er in het weekend lekker een boek zitten te lezen. Er zijn ook tuinen met een paar kipjes in een hok of een pony. Een andere ontwikkeling is dat er de laatste jaren steeds meer vrouwen actief zijn op het complex. We hebben nu zelfs drie vrouwelijke bestuursleden. Verder zie je ook jongeren op de tuintjes.”
Dat is een goede ontwikkeling, beaamt Van den Broek, want dat geeft hoop voor de toekomst van Klein Grondbezit. Overigens is er geen enkele reden om aan de rooskleurigheid daarvan te twijfelen, want de volkstuintjes in Dirksland zijn nog altijd zeer populair. Klein Grondbezit, een vereniging met honderdvijftig leden, hanteert een wachtlijst om de toestroom in goede banen te leiden.
Daan van den Broek zal, ook als hij straks geen secretaris meer is, nog vaak op de tuin te vinden zijn. “Soms ga ik even kijken, en dan ben je zo anderhalf uur verder: die heeft een praatje, die wil wat weten... Maar het werken op de tuin zelf is ook heerlijk. Als het goed weer is, ga ik er ’s morgens om zes uur al naartoe. En dan ben ik niet de eerste…”
Bovenmatige inzet
Op de oorkonde, die hij vorige week ontving, staan zijn “bijzondere verdiensten” en “bovenmatige inzet” voor de vereniging vermeld. Die gingen – en gaan – veel verder dan de werkzaamheden die een secretaris doorgaans uitvoert en strekten zich bijvoorbeeld ook uit richting het onderhoud van de eigendommen van Klein Grondbezit, het verwijderen van asbest en het onderhouden van contacten met bijvoorbeeld de gemeente en het waterschap.
Of hij de 37 jaren nog had verlengd als er geen opvolger was? “Zeker, een zinkend schip verlaat ik nooit…”
