Dingeman Hoogmoed in vroeger tijden in het Meijer Theater.
Dingeman Hoogmoed in vroeger tijden in het Meijer Theater.

Dingeman Hoogmoed liet de projector snorren in het Meijer Theater

Algemeen

MIDDELHARNIS - Zes of zeven rollen per hoofdfilm, in het meest extreme geval van Ben Hur zelfs zestien. Die moet je bij het bedienen van de projectoren zo naadloos mogelijk in elkaar over laten gaan – de kijker mag er niets van merken. En na afloop van de voorstelling moet je die honderden meters film – zeshonderd meter per rol – handmatig terugdraaien en weer in de ronde filmblikken doen. Tenminste, zo ging het in de tijd dat er nog geen computers waren. Dingeman Hoogmoed heeft die tijd nog meegemaakt. Hij zorgde er tot eind vorige eeuw voor dat je in het Meijer Theater een filmpje kon pakken. En hij wil graag wat vertellen over een tijd die voorbij is, en voor velen onbekend. “Ik ben de laatste der Mohikanen.”

Tekst: Kees van Rixoort
Foto’s: collectie Dingeman Hoogmoed

Dingeman Hoogmoed (bijna 80) begon in de jaren zestig bij het Meijer Theater, dat sinds 1946 aan de Vissersdijk in Middelharnis te vinden was. “Het moet 1967 of begin 1968 zijn geweest. Ik was toen kassier, als invalkracht. Mijn broer Adam werkte al sinds 1960 in het Meijer Theater. Als ouvreur wees hij de plaatsen aan en zorgde hij voor de koffie. Voorstellingen draaien deed hij ook wel. In 1970 overleed de toenmalige exploitant Adrie Kaptein en vier jaar later heeft mijn broer het theater overgenomen.”