Echtpaar Klapmuts neemt afscheid van winkel: "We gaan het contact met de klanten missen"
NIEUWE-TONGE – Jan (66) en Ina (62) Klapmuts zijn twee heel bekende gezichten in Nieuwe-Tonge. Al enkele decennia staan zij aan het roer van de dorpswinkel Spar Klapmuts. Aan die lange periode komt echter een eind. Komende zaterdag nemen ze afscheid en geven ze het stokje door. Met deze krant blikken ze terug op de afgelopen jaren. "Zelfstandig ondernemer zijn is één groot avontuur."
Tekst Erwin Guijt | foto Karolien Jordaan
In 1980 trouwen Jan en Ina, en nemen de winkel van de moeder van Jan over. Die laatste werkt dan al zeven jaar in loondienst in de winkel. "In die tijd was het gewoon dat je samen een winkel leidt. Tegenwoordig ligt dat anders." Jan was dus geboren en getogen in de zaak, wat toen nog een woon-winkelpand was aan de Zuiddijk. Voor Ina lag dat anders: die heeft een achtergrond in de gezinsverzorging. Beiden gaan het avontuur aan. Eerst aan de Zuiddijk, dan aan de Kerkring.
Werkeloosheid
De 80’er jaren waren geen makkelijke jaren, blikken ze terug. "We hadden recessie en er was veel (jeugd)werkeloosheid. De rente steeg tot boven de tien procent." Gelukkig konden ze wel een lening krijgen als er uitgebreid moest worden. Dat gebeurde regelmatig. "De winkel was eigenlijk altijd te klein, want het assortiment werd steeds breder. Er kwam een broodafdeling, een zuivelhoek, een slagerij, een groente-en-fruitafdeling…" De ontwikkelingen volgden elkaar snel op. Ina: "En als je niet meegaat, verlies je het."
Halverwege de jaren 90 kwam het besef dat het pand aan de Kerkring van Nieuwe-Tonge echt te klein was met oog op de toekomst. "Er kwamen steeds meer auto’s. Zowel aan de voorkant, de klanten, als aan de achterkant, de vrachtwagens, kwamen we in de knoei met de ruimte." In 2001 betrokken ze daarom het nieuwe (en huidige) pand aan de Westdijk. "Ook dat was best een spannende tijd. ‘Dat zit buiten het dorp’, hoorden we dan. Maar we waren harstikke blij met de ruimte die we er hadden. Zowel binnen als buiten. Dat zijn we nog steeds." In die tijd ging de uitbreiding van het assortiment door, al kwamen er geen heel nieuwe afdelingen meer bij.
Vreemde eend
In 2008 hield de ‘Meermarkt’ op te bestaan en stapten de Klapmutsen ‘onder de SPAR-paraplu’, zoals Jan het uitdrukt. "Dat was in februari, dus 15 jaar geleden." De overgang ging niet zonder slag of stoot. "Het eerste jaar voel je je een vreemde eend in de bijt: een ander assortiment, nieuwe mensen en andere systemen. Maar de Spar-organisatie is heel geschikt voor de buurtwinkels in de kleinere dorpen. Inmiddels zijn er nog maar een paar grote supermarktketens over, die vooral focussen op de grotere plaatsen. Voor de kleine dorpen is er eigenlijk weinig anders dan de Spar. Daar heeft de Spar zich intussen ook in gespecialiseerd."
Zo’n drie jaar gelegen, net voor de corona-uitbraak, besloten ze dat het tijd was om het stokje door te geven. "We zijn beiden op een leeftijd waarop het mooi geweest is." Een dochter van echtpaar Klapmuts twijfelde of zij de winkel zou overnemen, maar zag er uiteindelijk toch vanaf. Gelukkig was een opvolger niet ver weg. "Erik Roijers kwam hier op zijn 15e verjaardag in de winkel werken, en hij gaf aan interesse te hebben om de zaak over te nemen. In de winkel leerde hij Marjolijn kennen, die er ook op haar vijftiende kwam werken. Inmiddels zijn ze met elkaar getrouwd en wonen in Nieuwe-Tonge."
Onderscheiden
Komende zaterdag is het afscheid van het echtpaar Klapmuts. Kunstenaar Joep Luijckx uit Nieuwe-Tonge zal om 14.30 uur een kunstwerk onthullen bij de Spar. Daarna volgt een receptie, waar iedereen het echtpaar de hand kan drukken. Ina: "En dan is het…" Ze maakt haar zin niet af, maar zwaait alleen. "Daarna is het de beurt aan Erik en Marjolijn. We hebben het de afgelopen drie jaar met z’n vieren gedaan, waarin we hen veel vrijheid hebben gegeven. Nu mogen ze echt hun ding gaan doen. We hebben ze niet een bepaalde richting opgeduwd. Het is hún winkel", onderstreept Jan.
"Wat we als heel positief hebben ervaren, is dat we het altijd samen hebben kunnen doen. We waren samen voor de winkel, maar waren er ook samen voor het gezin." Daarnaast waren er ook regelmatig ontwikkelingen die voor spanning zorgden. "De komst van een aantal grote supermarkten, aan deze kant van Middelharnis, daar kon ik me best zorgen over maken. Als jij daar als kleine Spar in de buurt zit, moet je zoeken naar mogelijkheden om je te onderscheiden. Dus echt persoonlijke aandacht voor de klant, een goede service leveren en meerdere diensten aanbieden bijvoorbeeld." Met een glimlach: "Maar we hebben het overleefd."
Gouden speld
Vers in het geheugen ligt de coronaperiode. Ook nu is het nog een roerige tijd, met onder andere de oorlog in Oekraïne (die gevolgen heeft voor de wereldwijde markt) en de flinke inflatie. Het zijn van zelfstandig ondernemer is dan ook 'één groot avontuur', aldus Jan. En aan dat avontuur komt dus nu een einde. Vanuit de Spar werden ze eerder deze week uitgenodigd op het hoofdkantoor. Daar werden ze in het zonnetje gezet en kregen ze de gouden Spar-speld met briljant uitgereikt. Daar zijn ze best een beetje trots op. "Die worden echt niet zo vaak uitgereikt!"
Gaan ze het werk in de winkel missen? Beiden, bijna tegelijk: "Jazeker." Ina: "En dan vooral het contact met de klanten, en de jongelui in de winkel. De gezellige sfeer." Jan vult aan: "Maar niet de vervelende dingen natuurlijk. Zelfstandig ondernemer zijn is niet altijd makkelijk. Alle problemen en zorgen gaan we niet missen." Hij vervolgt: “Het zal zeker even wennen zijn. Maar we zien er niet tegenop, we zijn eraan toe. En gelukkig zijn we allebei nog kerngezond." Dat brengt het gesprek bij de toekomstplannen van het echtpaar. Die hebben ze nog niet helemaal uitgestippeld. Dat is bewust. We willen eerst even genieten van de rust en vrijheid. Er komt later vast nog wel iets op ons pad." Lachend: "We hebben in ieder geval allebei nieuwe wandelschoenen gekocht."
Opvolgers staan al te trappelen om te beginnen
Erik (28) en Marjolijn (25) Roijers hebben veel zin in het nieuwe avontuur. Marjolijn: "We zijn hier allebei op ons vijftiende begonnen en zijn blijven plakken. Ik ben er een paar jaar tussenuit geweest, maar in 2020 was ik weer terug. Toen vroegen Jan en Ina ons of wij de zaak wilden overnemen. Ik had daar eigenlijk helemaal niet over nagedacht, maar Erik speelde al langer met die gedachte. Hij hoefde er niet lang over na te denken." Dan, lachend: "Bij mij duurde het iets langer." Tegelijkertijd besefte ook zij dat het een kans is die je niet elke dag krijgt. "En het is op je eigen dorp, dus je kent de mensen." Na een gesprek met de Spar werd de knoop doorgehakt. Ze hebben al een aantal toekomstplannen. "We zijn van plan het pand te verduurzamen. Daarnaast willen we een foodservice realiseren, zodat mensen hier vers belegde broodjes kunnen halen. Liefst willen we dat voor de zomer realiseren. Ideeën hebben we genoeg, maar er moet natuurlijk ook geld voor zijn. Afijn, we hebben er vooral heel veel zin in", sluit ze af.