Ethiek: De kerkdienst (2)
De vorige keer schreef ik iets over het bijwonen van een kerkdienst. Elke zondag kunnen we opgaan naar Gods huis. Wat is dat een groot voorrecht. Ook mogen we in vrijheid opgaan. Laten we dergelijke dingen toch niet gering achten. Een drietal zaken heb ik reeds genoemd. Het samenkomen, de zegen en de zang. Vandaag nog een aantal zaken. We beginnen dus met een vierde element in de kerkdienst. In de morgendienst horen we de wet des Heeren en in de middagdienst de belijdenis. Ook daar zou weer veel over te zeggen zijn. Neem de wet. Dat is Gods goede regel voor een geschapen en ook voor een verloren wereld. Werd er meer naar de wet geluisterd en gehoorzaamd; er zou geen oorlog in Oekraine zijn. Er zouden ook een stuk minder problemen zijn in gezinnen, samenlevingen en huwelijken. Gods goede wet wordt ons elke zondag voorgehouden. Opdat we daarnaar zouden leven. Het is de zonde in ons die zich tegen Gods goede gebod verzet. Dan de belijdenis. Wat geloven we eigenlijk? Veel mensen geloven in zichzelf. Je merkt het in gesprekken keer op keer. Wat wij denken, voelen, ervaren, zeggen is belangrijk. De rest doet er kennelijk niet zoveel toe. Ook in de kerk kom je dat denken helaas volop tegen. In de belijdenis gaat het over God en wie Hij is. We geloven in de drie-enige God. Die God moeten we leren kennen en Die God is alle lof en dankzegging waard.
In de vijfde plaats komt dan de schriftlezing. We komen naar de gemeente Gods om Zijn Woord te horen. Vanuit de hemel en de eeuwigheid komt er dus in de tijd een boodschap van God, de Schepper van hemel en aarde. En let er dan op hoe gevarieerd die boodschap van God kan zijn. Sommige mensen denken dat het in de Bijbel en de kerk maar om één enkel ding gaat. Eén ding is nodig voor ons persoonlijk, dat is zeker waar. Maar in de Bijbel staat wel wat meer dan dit ene ding. De eer van God en de heerlijkheid van Christus bijvoorbeeld. Of de dienst der engelen en hun werk in deze wereld. De Bijbel is vol met zaken die van belang zijn. Uiteraard is er een kern in de Bijbelse boodschap, namelijk verlossing door het ware geloof in de Heere Jezus Christus. Maar rond die kern is een veelheid aan zaken en dingen die van belang zijn. De Bijbel gaat ook over het leven van gewone mensen in alle situaties van het leven. Het gaat ook over levensweg van de ware christen. De psalmen staan er vol mee. De aanvechting, de vijanden, de moeiten, maar ook de verlossing en het heil. Lees anders Psalm 119 eens rustig door. Wat een rijkdom en gunst voor een arm mens, bij God vandaan.
Dan volgt in zesde plaats het openbare gebed. Dit gebed word uitgesproken door de dienaar, maar het is wel een gezamenlijk gebed. We bidden samen tot God in de hemel. We vragen, in het verlengde van het volmaakte gebed dat de Heere Jezus ons heeft geleerd, om alle geestelijke en lichamelijke nooddruft. We brengen onze noden bij de almachtige God. De Heere weet wat we nodig hebben. Hij wil echter wel om de nodige dingen gevraagd worden. Tot zover een aantal dingen rond het samenkomen in Gods huis. Volgende keer ga ik er dan mee verder. Dan ga ik in op de inhoud van het gebed. Opnieuw de samenzang, de prediking, het slotgebed en tenslotte de zegen. Ook mogen we aandacht geven aan het feit dat we tweemaal worden genodigd om samen te komen op de rustdag. Verder is het ook belangrijk dat we met Gods woord verder de week in gaan. Ook zou ik wat willen schrijven over het onthouden van zaken en bijvoorbeeld aantekeningen maken tijdens de dienst. Kortom, ik hoop er een volgend stukje nog op terug te komen. Een ding moeten we vooral goed onthouden. Er is in een kerkdienst veel meer dan een preek. Het gaat om heel veel meer. Geve de Heere dat we de liefelijkheid van Zijn dienst mogen proeven en smaken.
Hoe lief'lijk, hoe vol heilgenot,
O HEER' der legerscharen God,
Zijn mij Uw huis en tempelzangen!
Hoe branden mijn genegenheên,
Om 's HEEREN voorhof in te treên!
Mijn ziel bezwijkt van sterk verlangen;
Mijn hart roept uit tot God, Die leeft,
En aan mijn ziel het leven geeft.