Flexwoningen zijn slechts tijdelijke oplossing
De aangekondigde bouw van een flexwijk met 110 woningen voor zo’n 300 vluchtelingen uit Oekraïne zet de schijnwerpers momenteel weer vol op de lokale woningmarkt op Goeree-Overflakkee. Die mag dan iets minder oververhit zijn, verschillende inwoners zijn dat zeker niet.
Door Gert Klok
De woningmarkt houdt de gemoederen op het eiland al jaren bezig. Een gemiddelde woning is niet meer binnen een week verkocht voor een vermogen en de gemiddelde verkoopprijs flink is ook gedaald in het derde kwartaal van dit jaar, zo wijzen de laatste cijfers uit. De hypotheekrente is juist gestegen, waardoor met name betaalbare woningen (koop en huur) nog altijd schaars zijn. Ze worden ook niet of nauwelijks gebouwd op het eiland. Als er al woningen of een woonwijk worden gebouwd, zijn dat -gezien de prijzen- in de meeste gevallen minimaal woningen voor doorstromers. Starters maken nog altijd geen schijn van kans. Gevolg is dat met name jongeren richting de stad trekken, ook als ze dat eigenlijk liever niet willen. Of dat ze tot ver na hun dertigste bij hun ouders wonen. Trouwen en een gezin stichten is dan niet echt een optie.
De wachtlijst bij woningcorporatie Oost West Wonen is met bijna 8.000 huishoudens lang te noemen. Inwoners van het eiland staan gemiddeld 9,5 jaar (!) op de wachtlijst voordat ze in aanmerking komen voor een sociale huurwoning, langer dan waar ook in de regio. En voor een koopwoning moet je als starter tegenwoordig eigen geld meenemen omdat je alleen nog de koopsom van een woning volledig kan financieren. Alle bijkomende kosten moeten ze zelf ophoesten.
Als dan een complete wijk met flexwoningen in een paar maanden tijd uit de grond gestampt kan worden om vluchtelingen te huisvesten, zorgt voor onbegrip onder een deel van de bevolking op Goeree-Overflakkee. Waarom kan het wel voor vluchtelingen en niet voor de eigen bevolking? Die vraag klonk dinsdag meerdere keren tijdens de inloopavond over deze plannen (zie het verslag elders in deze krant). Niet omdat men de vluchtelingen niet wil helpen, want die bereidheid is al meerdere malen aangetoond. Wel voelt men zich inmiddels in de steek gelaten en dat is iets wat de gemeente en Oost West Wonen zich aan moeten trekken. Het tekort aan betaalbare woningen is niet een probleem van de laatste maanden, maar speelt al veel langer. In die zin is de boosheid van woningzoekenden over de flexwijk niet alleen te begrijpen, maar ook gerechtvaardigd.
Zijn flexwoningen dan een mooie oplossing om de ergste woningnood te ledigen? Je zou misschien denken van wel. Ze zien er best mooi uit en kunnen snel neergezet en verplaatst worden. Toch zijn ze niet meer dan een tijdelijke oplossing, omdat ze ook weer weg moeten. En ook voor een dergelijke oplossing moet de grond immers ‘bouwrijp’ worden gemaakt. Dan kun je net zo goed zorgen dat je er permanente woningen kunt bouwen.
Bijkomend probleem is de financiële kant van de zaak. Het plan van de wijk in Sommelsdijk door de Rijksoverheid wordt gefinancierd, aangezien ook de wens tot opvang uit ‘Den Haag’ komt. De gemeente heeft helaas weinig centen te makken en Oost West Wonen moet al flink in de huidige woningvoorraad investeren om die energiezuinig te maken. De opgave om nieuwbouw te ontwikkelen ligt er intussen al een poosje, en uitgaande van de goede wil van de woningcorporatie hadden ze die woningen het liefst al gerealiseerd.
Gevolg hiervan is bijna automatisch dat grond waar woningen op gebouwd kunnen worden, in handen zijn of komen van projectontwikkelaars. Dat zijn commerciële ondernemers, die logischerwijs echt niet van plan zijn om verlies te lijden bij het bouwen van huizen. Aangezien ook het aantal locaties waar eventueel gebouwd zou kunnen worden niet heel ruim is, zit er op de korte termijn maar 1 ding op: de lucht in. Daar zit niemand op te wachten, maar appartementen stapelen is voorlopig de enige manier om snel veel te kunnen bouwen. Wat dat betreft is de nieuwbouw bij Hernesseroord een goed voorbeeld.