Meditatie: Het gebed, een nationale waarborg
Lezen: Genesis 18:23-33
Een mens die gewoonlijk dicht bij God leeft, is als een grote wolk die een zegenrijke regen voortbrengt. Dit is de man die kan zeggen: ‘Het land en al zijn inwoners waren versmolten, maar ik heb zijn pilaren vastgemaakt’ (Ps. 75:4).
Frankrijk zou nooit zo’n bloedige revolutie hebben gehad als er mannen van gebed waren geweest om het land daarvoor te behoeden. Engeland, dat te midden van beroering heen en weer werd geschud, werd behouden omdat er onophoudelijk werd gebeden door de gelovigen. De vlag van het oude Engeland is niet door de handen van zijn zeelieden aan de mast bevestigd, maar door de gebeden van het volk van God.
Dit zijn de mensen die dag en nacht voorspraak doen en terwijl zij hun geestelijke bediening verrichten, zijn zij degenen om wie God volken spaart, om wie Hij toestaat dat de aarde nog steeds bestaat. En wanneer hun tijd voorbij is en zij worden weggenomen, is het zout van de aarde genomen, dan zullen de elementen oplossen in vurige hitte, de aarde en de werken die daarin zijn zullen worden verbrand. Maar deze wereld zal niet eerder voorbijgaan dan als Hij de heiligen met Christus in de lucht heeft opgenomen.
Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963