Meditatie: Het leven is een damp
Lezen: Jakobus 4:13-17
In dat vreselijke laatste uur van Pompeï* lag het brood in de oven, maar de bakker zag nooit meer dat het eruit werd gehaald. Het vlees kookte in de pot, maar het werd nooit gegeten. De slaaf draaide aan de molen, de gevangene zat in de kerker, de reiziger in de herberg, de geldhandelaar bij zijn schatkist. Maar geen van hen zag ooit nog iets terug van zijn arbeid, pijn, genoegens of winst. Het brandende stof viel over alles heen, de giftige dampen drongen door alle kieren en de oceaan van modder begroef het huis en zijn bewoner, de aanbidder en de tempel, de arbeider en al het werk dat hij had gedaan!
Als ons een plotselinge catastrofe zou overkomen, zouden wij er dan klaar voor zijn? Als Jezus terugkomt, kunnen wij Hem dan verwelkomen? Zal voor ons de wederkomst op de wolken om recht te doen een vreugdevolle verschijning zijn? Zullen wij Hem juichend verwelkomen? De vraag is te belangrijk om naast u neer te leggen, u moet hem eerlijk beantwoorden. Ik hoop dat uw eerlijke antwoord op deze vraag u bij de Heere zal brengen.
- * De Romeinse stad Pompeï werd op 24 augustus 79 n. Chr. bedekt door as, als gevolg van een uitbarsting van de Vesuvius.
Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963