Ethiek: Transgenders
Binnenkort wordt er in ons parlement een wetvoorstel behandeld dat gaat over transgenders. Transgenders zijn mensen die man zijn en die zich vrouw voelen. Ook het omgekeerde is mogelijk. In de discussie wordt vaak onderscheid gemaakt tussen geslacht en gender. Geslacht betekent wat iemand biologisch is en gender betekent, heel globaal gesproken, hoe iemand zichzelf voelt. Er zijn op dit terrein heel wat voetangels en klemmen. Ook moet gesteld worden dat slechts een kleine minderheid echt hiermee te maken heeft. Ergens las ik van een psychiater dat het onderscheid tussen man en vrouw zo vanzelfsprekend is, dat we dit eigenlijk helemaal niet behoeven te definiëren. Mannelijk en vrouwelijk is een soort basisgegeven wat eigenlijk niet gedefinieerd hoeft te worden. Het is in ieder geval merkwaardig dat sommigen zoveel moeite hebben om hier open en eerlijk over te spreken. Vooral als het gaat om geslachtsveranderingen, lijkt mij zorgvuldigheid een zeer belangrijke gedachte. Er zijn helaas jongeren die veranderingen ondergaan waar ze op latere leeftijd heel veel spijt van hebben. In Engeland is er inmiddels reeds een kliniek waar dit soort zaken werden uitgevoerd gesloten. Kennelijk gaf het teveel problemen.
Maar laten we rond deze zaken eens een paar dingen noemen. In de eerste plaats het onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk. Je behoeft geen groot deskundige te zijn om op te merken dat dit vrijwel overal in de schepping aanwezig is. In het dierenrijk en ook onder de mensen, komen we het verschil tussen de geslachten tegen. Het geeft ook een bepaalde veelkleurigheid aan het leven. Een man is biologisch anders gebouwd dan een vrouw. Elke hersenwetenschapper kan zo verschillende dingen aanwijzen tussen het brein van een man en een vrouw. Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig, maar niet gelijk. Dat is een belangrijk gegeven, dat voortvloeit uit waarneming en biologie. Laten we aan dergelijke gegevens niet zomaar voorbij gaan.
In de tweede plaats is het zeker waar dat sommige mensen op dit punt problemen hebben. Er zijn mensen die een verschil ervaren tussen biologie en gender. Door de eeuwen heen heb je dit verschijnsel ook wel gehad. Soms zijn er meisjes die zich meer man voelen. Het komt wel voor, maar het is niet een meerderheid. Het gaat om kleine groepen, die daar soms ernstig mee worstelen. Vanuit de Bijbel hebben we ook wel een verklaring voor dergelijke verschijnselen. Nadat God de hemel en de aarde geschapen heeft, schiep Hij de eerste mensen. Er is echter zonde in de wereld gekomen. De zonde is een ontwrichtende macht geworden in Gods goede schepping. Tot op de dag van vandaag hebben we daarmee te maken. In allerlei vormen komt die ontwrichtende macht naar voren. Sommige mensen sterven jong of door ziekte. De dood is een belangrijk gevolg van de zonde. Ook is er veel ziekte en lijden in de wereld. Sommige mensen gaan diep gebukt onder het lijden wat ze moeten dragen. Er is ook lijden op lichamelijk en psychisch gebied. Kortom, we komen overal ontwrichting tegen. Het geeft heel veel vragen en we kunnen en mogen daarin met elkaar meeleven.
Hoe gaan we echter met de ontwrichting om? Zeker, er zijn mogelijkheden om bijvoorbeeld iets te doen aan hartfalen. Maar ook bij ziekte zijn de mogelijkheden toch beperkt. Heel veel dingen zullen we moeten leren dragen. Denk aan een vrouw die haar man verliest door een ongeluk. Dat zijn dingen die we moeten leren dragen. Dat is niet altijd eenvoudig. Er zijn ook geen goedkope antwoorden voor, maar laten we proberen om de ontwrichting in ons leven te dragen. Het zou ook rond gendervraagstukken een goede weg kunnen zijn. Tenslotte nog een enkele opmerking. Dit leven gaat voorbij. Er komt ook een nieuwe wereld waarin geen ontwrichting meer is. Dat is de wereld die geopend wordt voor allen die oprecht in Jezus Christus geloven. Ten diepste is dat het beste antwoord wat we aan een medemens in nood kunnen geven. We geloven in het eeuwige leven.