Ethiek: Complexe vraagstukken

In de achterliggende week kwam de Tweede Kamer terug van reces. Minister Hoekstra van het CDA had enkele uitspraken gedaan in de media, waarover veel te doen was. Hij stelde onder andere dat de maatregelen voor stikstof niet perse voor 2030 genomen moesten worden. Eventueel zou het ook 2035 kunnen zijn. 

Dit deed heel veel stof opwaaien in Den Haag. Kennelijk zit men zo met dit beleid in zijn maag, dat geen enkele aanpassing haalbaar is. Er werden ook heel heftige uitspraken gedaan. Een paar jaar langer is kennelijk niet goed mogelijk. Het wijst denk ik ook op verzuurde verhoudingen en mogelijk wat verkrampte beleidsvorming. In de realiteit zal er altijd wel wat vertraging worden opgelopen, als was het alleen al rond de wet bij dit probleem, die nog moet worden aangepast. En de coalitie heeft in de Eerste Kamer geen meerderheid. Kortom, er is veel om ten diepst heel weinig problematiek. Daar komt nog bij dat de prijzen oplopen, asielzoekers buiten moeten slapen, corona niet weg is, het toeslagenschandaal moet worden opgelost, de winter aanstaande is en de oorlog in Oekraïne verder gaat. Voor de korte termijn zijn er heel veel ingrijpende problemen, maar de regering is vooral bezig met de vraag of het 2030 of 2035 moet worden. Er is een hele dag over gedebatteerd. Het geeft heel veel te denken. Bovendien wordt er in sneltreinvaart een aantal wijzigingen rond medisch ethische zaken doorgedrukt. Binnenkort komt er een voorstel om het transgenders makkelijker te maken van geslacht te veranderen. Inmiddels worden daar wel de nodige vraagtekens bij geplaatst. Kortom, je kunt best met de nodige twijfels de huidige regering gadeslaan. Het is maar de vraag hoelang het kabinet er nog zit. Allerlei mensen denken dat het niet lang meer gaat duren. De verschillen van inzicht zijn te groot geworden.

De vraag rijst dan hoe we tegen de overheid aan moeten kijken. We kunnen natuurlijk niet blij zijn over allerlei zaken op medisch ethisch terrein die overhoop worden gehaald. Het doet ook wrang aan als leden van het Parlement dergelijke wetgeving met applaus omringen. Vanuit GroenLinks en D66 worden dit soort dingen gedaan. Kennelijk is het de bedoeling dat iedereen voor abortus is. Een wat bizarre gedachte. We maken ons druk over dierenwelzijn, maar het leven in de moederschoot is ongeveer tot aan 24 weken vogelvrij verklaard.

Aan de andere kant moeten we ook overwegen dat we leven in een rechtsstaat. Iedereen is voor de wet gelijk. De wetten van dit land bepalen wat wel en niet mag en ieder moet zich aan de wet houden. De rechtsstaat is een groot goed, waar we erg zuinig op moeten zijn. De christelijke gemeente heeft in deze omstandigheden ook een belangrijke taak. In de eerste plaats moeten we voor onze overheid, welke dat ook mag zijn, bidden. Paulus draagt ons op om te bidden voor allen die in hoogheid gezeten zijn, opdat we een stil en gerust leven mogen leiden. In kerken en in het persoonlijke gebed heeft de overheid aandacht nodig. Ook artikel 36 van de geloofsbelijdenis gaat uitvoerig in op de overheid. Laten we niet meedoen met mensen die de overheid gering achten. Het is een gave van God, die tot ons welzijn is gegeven. In de tweede plaats moeten we onze overheid gehoorzaam zijn, mits de gehoorzaamheid niet in strijd is met de geboden Gods. Kijk, als de overheid ons zou dwingen om vrouwen toe te laten in het ambt, dan kunnen we niet gehoorzaam zijn. Dan moeten we God meer gehoorzaam zijn dan de mensen. Maar in alle andere dingen hebben we de dure plicht om te gehoorzamen. Vooral in de achterliggende coronatijd was dat soms best lastig, maar het is vanuit de Bijbel een eis dat we de overheid, als dienares van God, gehoorzaam moeten zijn. Laat alle oproerigheid onder ons niet gevonden worden. Tenslotte moeten we ook de overheid eren. Laten we met eerbied spreken en handelen over allen die God over ons gesteld heeft.