Opiniecolumn: Tientallen jaren
Dat mensen de planeet stukje bij beetje vervuilen is allang oud nieuws. Waar je ook kijkt ligt er allemaal zooi naast de weg en helaas is er maar een enkeling die zich er voor inzet om het allemaal op te rapen.
Ik heb voor een paar weken een hond als logé. Wat dus inhoudt dat ik zo’n vier keer per dag zal moeten uitlaten. Met zo’n viervoeter die overal graag even aan wil snuffelen valt het nog meer op hoeveel er dagelijks achtergelaten word. Een blikje uit het raam van de auto gooien, verpakkingen achterlaten als je ergens gezeten hebt het lijkt steeds normaler te worden. Ik vind het ronduit asociaal. Het ziet er niet uit en voor het verteerd is zijn we tientallen jaren verder. En waarom? Omdat het zo vervelend is iets tien tellen vast te houden tot je een prullenbak tegen komt of het zoveel ruimte inneemt in je tas om het thuis weg te gooien? Het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal om waar je geweest bent zo schoon mogelijk achter te laten niet die van een aantal mensen die belangeloos de zooi van een ander opruimen.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over grote natuurschade van een weg gegooide peuk of een smeulende barbecue. Iets wat zo klein lijkt kan hele grote schade aanrichten, zeker in tijden van grote droogte. Nu hoeven we echt niet allemaal met een prikker langs de bermen te gaan lopen om andermans rommel op te ruimen maar als we er mee beginnen zelf niets meer op plekken te gooien waar het niet hoort zijn we al een heel eind.