Ethiek: Radicale islam
Onlangs werd in New York de bekende schrijver Salman Rushdie neergestoken. Deze seculiere schrijver, met een moslimachtergrond, heeft in het verleden een fatwa gekregen van de heersers in Iran. Er is een prijs op zijn hoofd gesteld en elke goede moslim zou hem mogen doden. Dit omdat hij in een boek de profeet Mohammed zou hebben beledigd. In ons land zijn er ook fatwa’s uitgesproken tegen het kamerlid van de PVV, de heer Wilders.
Ds. W. Visscher
Ook zijn leven loopt dag en nacht gevaar omdat radicale moslims hem willen doden. Hij wordt daarom zwaar bewaakt en is in feite zijn vrijheid kwijt. Er zijn wel meer politici die min of meer bedreigd worden, maar Wilders is wel het grootste slachtoffer, hoewel onze justitie er niet veel tegen lijkt te kunnen doen. Voor andere politici wordt veel uit de kast gehaald, maar bij de heer Wilders helaas niet. Dat is eigenlijk wel opmerkelijk. Maar terug naar de aanslag op de schrijver Rushdie.
Het is een feit dat er een radicale islam is. Over heel de wereld laat deze groepering meer en meer van zich horen. De dreiging die ervan uitgaat is ook zeer ingrijpend. Onverwachts kunnen mensen toeslaan om anderen te doden. Ook bewaking is niet altijd sluitend en zo is dus deze schrijver ernstig verwond. De omvang van dit verschijnsel is moeilijk in concrete getallen en mensen aan te wijzen. Enkele jaren geleden waren er in West-Europa voortdurend aanslagen en was de sfeer bepaald niet makkelijk. Het valt te vrezen dat die tijd weer terug zou kunnen komen. In Afghanistan is er geen geregelde staat. In andere landen van het Midden-Oosten heerst wanorde en in de Gazastrook worden keer op keer raketten op Israël afgeschoten. Ook neemt de armoede en de zorg over bepaalde gebieden sterk toe. Voeg daarbij het bezit van wapens en dan kan zomaar de gedachte ontstaan dat we een nieuwe periode van onzekerheid en aanslagen tegemoet kunnen zien.
Aan de andere kant moet ook worden overwogen dat terreur het wapen is van machteloze mensen. We gaan de terreur niet vergoelijken. We gaan ook niet het pleidooi houden voor de islam, maar terreurdaden zijn erg, maar niet ontwrichtend voor het geheel van een samenleving. Een oorlog legt een heel land plat. Een terreuraanslag is heel erg, heeft verwoestende effecten en geeft onschuldige slachtoffers, maar het legt het gewone leven niet structureel plat. Onze samenleving kan gewoon verder functioneren ondanks de terreur. Terreur moet worden bestreden met geheime diensten en politie. Het is geen taak voor het leger om er met kanonnen en ander materiaal op uit te trekken. Een oorlog in Oekraïne is heel wat ingrijpender dan een aanslag. Bij een oorlog sterven er dagelijks veel mensen door geweld. Bij terreur betreft het een aanslag op een bepaald moment, met een heel groot media-effect. Het blijft echter wel een zaak van grote ernst.
Dat brengt ons dan weer bij een andere gedachte. Hoe gaat de wereld van de islam hier zelf mee om? Daar ligt een belangrijk knelpunt in de huidige omstandigheden. Grote groepen moslims blijken veel sympathie te hebben voor dergelijke daden. Een staat als Iran probeert dit soort dingen zelfs openbaar te bevorderen. Het komt in de eerste plaats op de moslimwereld zelf aan om te tonen in vrede met anderen te willen leven. Op dit punt mogen we best kritisch zijn. In ons land zijn er ook veel islamieten. Het zou goed zijn als er vanuit deze kringen duidelijk en concreet afstand wordt genomen van allerlei vormen van terreur. Een tijdje geleden heeft de Tweede Kamer nog onderzoek gedaan naar de invloed van de radicale Islam in Nederland. Het blijkt dat via allerlei moskeeën er zeker invloed is. Het is daarom goed om waakzaam te blijven. We mogen onze rechtsstaat, met vrijheid voor ieder, best verdedigen. Het is veel waard om in vrede met onze naaste te kunnen leven. Ook in 2022.