Kerk van Taureni officieel geopend
De mensen van de Stichting Werkgroep Oost Europa hadden al lang naar deze reis uitgekeken, omdat tijdens de reis het kerkje van Taureni officieel zou worden geopend. Vanwege de coronabeperkingen was deze reis en daarmee ook de officiële opening uitgesteld, maar zondag 22 mei was daar de kerkdienst waarin de kerk officieel werd overgedragen aan de zigeunergemeente van Taureni. Overigens was het kerkje al een jaar in gebruik door de zigeunergemeente.
Mooie voorgeschiedenis
De bouw van het kerkje van Taureni heeft een vrij lange, maar ook mooie voorgeschiedenis. Een aantal jaren geleden werd de zigeunerpredikant ds. Husar gevraagd om in Taureni voor zigeuners te komen spreken. Natuurlijk wilde hij dit wel doen, maar een kerk was er niet. Dus ging Husar met enkel ouderlingen ‘gewoon’ op een grasveld in het dorp staan en begon te preken. Eerst luisterde een aantal mensen op een afstandje, maar langzamerhand - na een aantal weken op het grasveld te hebben gepreekt - kwamen er steeds meer mensen richting ‘het Woord’. Het gevolg was dat mensen tot bekering kwamen. De samenkomsten werden voortaan in een huiskamer van iemand in het dorp gehouden. Toen er steeds meer mensen bij kwamen, werd de behoefte aan een eigen kerkje groter. De wens voor een eigen kerk werd bij de Werkgroep neergelegd en men ging aan de slag met de voorbereidingen. Natuurlijk moeten er ook in Roemenië vergunningen geregeld worden, maar de burgemeester van Taureni was hierin bijzonder behulpzaam.
Naast medewerking van de officiële instanties waren er ook financiën nodig. De zigeuners hadden geen geld, maar ze vertrouwden erop dat de Heere hierin zou voorzien. En zo geschiedde. Want via de Werkgroep kwamen er grote financiële giften binnen. Donateurs zorgden ervoor dat er voldoende geld was voor de bouw van het kerkje. Verder waren er ook materiële bijdragen van sponsoren, zo werd een prachtige preekstoel geschonken, evenals de wand- en vloertegels en de stoelen in de kerk. Volgens de Werkgroep is deze actie rijk gezegend. Het kerkje staat er en ruim een jaar geleden kon het door de gemeente in gebruik worden genomen.
Burgemeester
De burgemeester van Taureni, Ovidiu Oltean, is heel welwillend geweest bij de voorbereidingen van de bouw van het kerkje. Tijdens de reis bracht het gezelschap dan ook een bezoek aan deze man. In het gemeentehuis vertelde de burgemeester - die zelf ook christen is - dat het goed is dat de zigeuners een eigen kerkje hebben gekregen. Hij vertelt dat deze bevolkingsgroep in Roemenië nog steeds erg gediscrimineerd wordt en dat de bouw van het kerkje hun eigenwaarde weer kan versterken. De burgemeester werd dan ook heel hartelijk bedankt door de mensen van de Werkgroep. Hij kreeg de Nederlandse vlag overhandigd en met het eerstvolgende transport is een molen en een paar klompen meegegaan, voor de burgemeester als beloning.
Zondag 22 mei was de officiële opening van het kerkje. Voordat de drie-en-een-half uur durende kerkdienst begon, was er eerst een kort officieel moment, waarbij de burgemeester, ds. Husar en Jan van der Made, voorzitter van de Werkgroep, het lint doorknipten. Vervolgens droeg Wim Kardux van de Werkgroep de kanselbijbel binnen onder het zingen van Psalm 122. Buiten hadden de Nederlandse reizigers op de trappen van de kerk psalm 133 gezongen. De dienst werd deze keer vertaald vanuit het Roemeens naar het Nederlands door ds. István Lörincz, deze predikant heeft in Nederland gestudeerd en preekt nog wel eens in Nederlandse kerken. Ook op het eiland heeft hij enkele keren het Woord bediend.
Sprekers
Tijdens de dienst was een groot aantal sprekers. Zij waren allemaal dankbaar voor de realisatie van het kerkje voor de zigeuners. Baptistenpredikant ds. Mircea uit Cluj Napoca stond stil bij het feit dat dertig jaar geleden het evangelisatiewerk onder zigeuners in deze streek is begonnen. Graag heeft hij zijn medewerking hieraan gegeven: “Als de Heere Zich ontfermt over de zigeuners, dan is het mijn plicht om daaraan mee te werken en nu is door de genade van de Heere het werk sterk gegroeid en daardoor mocht ook deze kerk gebouwd worden”. In zijn toespraak ging hij terug in de geschiedenis naar de tijd dat de zigeuners in Roemenië nog als slaven werden behandeld. Nu zijn er volgens de predikant andere tijden aangebroken en door evangelisatie hebben veel zigeuners de keten van de zonde af kunnen schudden en leven ze niet meer in een geestelijke gevangenschap. En nu heeft de Heere ruimte gegeven voor de zigeuners - dat is Rehoboth, de naam van de kerk. “Wij willen de vlag van Jezus Christus hooghouden", zo besloot ds. Mircea, waarna hij de kerk en de betrokkenen zijn zegenwens mee gaf.
Wonderlijk
Jan van der Made van de Werkgroep vertelde de gemeente over de ‘wonderlijke totstandkoming’ van dit kerkje. Het wonderlijk sloeg dan op de manier waarop snel voldoende geld kon worden bijeengebracht. Hij riep de gemeente op om trouw naar Gods huis te komen. “Stort uw hart uit en op Zijn tijd zal hij horen”. Moge God u rijkelijk zegenen, zo was zijn wens.
De burgemeester sprak eveneens de gemeente toe. Hij wenste de gemeenteleden toe dat ze levende stenen mogen zijn binnen de gemeente van Christus. Hij hoopt dat de kerken er toe mogen bijdragen “dat niemand hier in deze gemeente het Woord van God niet kan horen”. Verder benadrukte hij dat de Roma - zigeuners - even belangrijk zijn als de Roemenen, “want bij God is geen aanzien des persoons”. Hij overhandigde de kerk twee geschenken: de gemeentevlag en een vaantje met het gemeentewapen.
Opwekking
De laatste spreker was ds. Marius Orasan. Hij is de zwager van de burgemeester. Hij vertelde ook iets uit de geschiedenis en van de opwekking die onder de zigeuners momenteel plaatsvindt. “Ik had jullie nooit gezien, maar heb er wel twintig jaar voor gebeden. U bent een deel van de opwekking”, aldus pastor Orasan, die zich hiermee tot de leden van de Werkgroep richt.
De dienst werd afgesloten met het zingen van liederen en psalmen en als slot het Wilhelmus.
De Stichting Werkgroep Oost Europa is dankbaar dat zij mocht meewerken aan de totstandkoming van dit kerkje. Zij dankt daarom ook alle gevers in Nederland die hiervoor ruimhartig hebben gedoneerd.
Rondom het kerkje van Taureni was veel blijdschap en dankbaarheid. Maar er zijn rondom een paar zigeunerkerkjes in het werkgebied grote zorgen voor de Werkgroep. Daarover meer in een volgend artikel.
