Ethiek: Vluchtelingen

Het viel me tijdens de reis op dat er in Jordanië heel veel vluchtelingen zijn. Jaren geleden zijn vooral veel mensen uit Irak naar dit land gekomen. Ook wonen veel Palestijnen in dit land. De laatste jaren komen er duizenden Syriërs het land binnen. Het land telt ongeveer 11 miljoen inwoners en ruim een kwart ervan is vluchteling. Dat is heel veel op een land met weinig mensen. Er zijn trouwens wel meer landen in die regio die vluchtelingen opvangen. Het verhaaltje dat de Islamitische landen zelf geen vluchtelingen opvangen, is een fabel. De landen aldaar worden ermee overstroomt. Bovendien viel het me op dat de integratie van de vluchtelingen vele malen soepeler verloopt dan in onze westerse landen. Uiteraard zal hier de cultuur mede een rol spelen, maar de gedachte dat vluchtelingen maar profiteren van onze duur verworven rijkdom kwam ik in Jordanië, bij de mensen die ik sprak, niet tegen. Ik weet niet hoe het in de brede samenleving ligt, maar vluchtelingen worden opgevangen en krijgen een plaats in de samenleving. Zouden arme mensen en arme landen dan toch meer begrijpen van hulp voor mensen in nood dan rijke westerse landen? Het gekerm rond vluchtelingen en de opvang ervan is soms diep droevig. Het gaat meestal om mensen in nood. En waarom zouden we die niet de mogelijkheid geven om zich in ons land te vestigen? Uiteraard is het niet de bedoeling dat vluchtelingen zich gaan misdragen. Op het terrein van de integratie mag er best een stevige aanpak zijn. Mensen moeten zich aanpassen aan onze regels en normen. Maar een beetje meer welkom kan denk ik geen kwaad.

Maar is ons land dan niet heel erg vol? Ook dan is de situatie in Jordanië weer sprekend. Het land is niet groot en voor een goed deel zeer droog en woest. Er zijn maar weinig plaatsen waar mensen op fatsoenlijke wijze kunnen wonen. In ons land ligt dat totaal anders. We leven in een land met veel ruimte die gebruikt kan worden om mensen te laten wonen. De gedachte dat ons land vol is, moeten we denk ik niet te veel gaan koesteren. Er zijn nog veel gebieden waar mensen goed kunnen wonen. En in een rijk land als Nederland hebben we ook wel middelen om mensen op te vangen. Het komt op de maatschappelijke en politieke wil aan om dingen ook echt gestalte te geven. In Jordanië, een land met veel minder welvaart, lukt het wel en waarom zou het dan bij ons niet kunnen?

Maar het zijn islamieten die hier naartoe komen. Dat is inderdaad vaak het geval. Daarom is het wel mooi om te zien hoe de christelijke gemeente, die overigens klein is in dat land, het als haar taak ziet om mensen - wie dat ook zijn - te helpen. Het treft als christenen, zonder onderscheid hulp geven aan mensen. Zo zag ik een polikliniek waar dag in dag uit allerlei mensen gratis door artsen (die zonder loon wilden werken) werden geholpen. Vaak waren het artsen uit Amerika die voor een paar jaar vrijwilligerswerk wilden doen in dat land. Het is een getuigenis in die samenleving. En soms wordt het gezegend. Het raakt mensen als ze hulp ontvangen zonder aanzien des persoons. Wie weet wil de Heere het werk zegenen, tot opbouw van zijn rijk. In die zin zijn vluchtelingen geen last, maar een gave die door de christelijke kerk gebruikt mag worden. Tot eer van Gods Naam.