Opinie: Over geduld en de minste zijn, ook in het verkeer
Goeree-Overflakkee is een fietseiland bij uitstek. Kilometerslange fietspaden en dijken die dwars door het platteland voeren, met prachtige vergezichten over boerderijen, weilanden en het water. Juist het feit dat fietsers hier relatief veel ruimte hebben, zorgt ervoor dat zowel wandelaars als bestuurders van motorisch aangedreven voertuigen prima door één deur kunnen, of in dit geval over één dijk.
Hoe anders is dat in stedelijke gebieden. Daar hebben weggebruikers vaak veel meer het gevoel dat ze moeten vechten voor hun plekje. Het aantal mensen dat ‘hufterig gedrag’ vertoont is hoger en dat is niet alleen omdat er simpelweg veel meer mensen wonen. Op het platteland is de sfeer veel gemoedelijker, al is het eiland helaas ook niet gevrijwaard van de nodige mensen die bumperkleven, voorrang nemen en vinden dat iedereen voor hen moet wijken. Als het over wandelen en fietsen gaat, lijkt dat echter een stuk minder. Zoiets is lastig met cijfers hard te maken, maar een goede indicatie is het geringe aantal incidenten waarbij mensen op een racefiets betrokken is.
Dat wil overigens niet zeggen dat er nooit iets gebeurt. Er zijn genoeg weggebruikers die, of ze zich nu te voet, op twee of op vieren wielen voortbewegen, de ander het metertje ruimte op het asfalt niet gunnen. Terwijl er ook in drukke gebieden vaak ruimte zat is, als we die elkaar maar gunnen of of even willen aanpassen aan de situatie. Ten diepste is dát immers het probleem. De huidige westerling vindt vooral zichzelf en zijn eigen belang heel belangrijk. We maken ons er bijna allemaal in meerdere of mindere mate schuldig aan, maar die houding kan in het verkeer letterlijk tot levensgevaarlijke situaties leiden.
Laten we daarom ons verstand gebruiken en niet zelf onveilige situaties creëren. Dus wees niet de wandelaar die zijn hond los laat lopen langs een fietspad waar op dat moment veel fietsers rijden. Het kan voor levensgevaarlijke situaties zorgen. Wees niet die automobilist die niet even vijf seconden kan wachten op een veilig moment of veilige plek om dat groepje wielrenners te passeren. Die vijf seconden zijn een heftig ongeval écht niet waard. En wees zeker ook niet die wielrenner die denkt dat de weg zijn/haar domein is en voor wie iedereen moet wijken. En een gratis tip van een wielrenner voor andere wielrenners: op een mooie zomerse dag lekker over het fietspad in de Ouddorpse duinen racen is echt een slecht idee. Als je op dat soort locaties wilt fietsen, zoek dan een geschikt tijdstip uit (vroeg in de ochtend bijvoorbeeld) of pas je route aan. Met 35 km per uur ga je dat plotseling van koers veranderende kind dat zo uitkeek naar een dagje strand echt niet meer ontwijken.
Bedenk dat die ander, die jou in de weg loopt, fietst of rijdt, net zo goed een mens van vlees en bloed. Geduld is een schone zaak, maar best een pittige uitdaging als je haast hebt. We weten allemaal dat het goed is om de minste te zijn, maar ook heel moeilijk. In dat licht kan een rondje loape of rieje een heel nuttige oefening zijn. Zowel in geduld als in de minste zijn.