Opiniecolumn: Een lichte voorkeur voor de J.
Daarnaast konden de ouders niet opeens na kind numero nog wat stoppen met deze traditie/tragedie en heeft de jongste altijd de minst leuke naam. Nee, ik ben dankbaar dat mijn ouders met de naam Jenneke kwam aanzetten. Was ik echter een jongetje geweest, dan had ik door het leven gegaan als Dirk.
Gelukkig hoef ik nog niet over babynamen na te denken. Ik zie het drama al helemaal voor me. Dat ik een naam fantastisch vind, maar de ander helemaal niet. Dat de meeste namen die we leuk vinden, al door iemand anders gedragen worden. Of dat we dan eindelijk een leuke naam hebben, maar dat hij totaal niet past bij de (tot nu toe nog onbekende) achternaam. Vanuit dat oogpunt snap ik dat ouders gaan knutselen met namen. En dat moet ook kunnen, zolang het nog wel normaal is. Niet omdat de wereld roept dat alles beter, origineler, unieker en bijzonderder moet zijn.
Als poppenmoeder gaf ik mijn poppen de namen Koos, Roos en Joost. Ik denk dat we op de basisschool precies bezig waren met de ‘oo’ woorden. Nu ik wat ouder geworden ben, vind ik namen met 1 of 2 lettergrepen leuk, wil ik niet meer dan 2 doopnamen, wil ik vernoemen en heb een lichte voorkeur voor namen met een J. Zoals Jente, Jouke, Joah. Maar ook Heidy, Thijs of Yaël. Verder vind ik Bijbelse namen ook wel wat hebben. In ieder geval zal de toekomst het leren.