Ethiek: De overheid als schild voor de zwakken
Het is nog erger eigenlijk. Toen de zaak min of meer aan het licht kwam en bekend was bij de vorige regering, werd maanden en maanden gepoogd om het uit de publiciteit te houden en te minimaliseren. Had men toen (rond 2019) onmiddellijk ingegrepen, dan was de problematiek lang niet zo groot geweest. In de ministerraad werd echter niet gesproken over het oplossen van de kwestie, maar werd geprobeerd om de mensen die het aan het licht hebben gebracht tot zwijgen te brengen. Een naar staaltje van verkeerde politiek, wat ook bepaalde woorden als sensibiliseren heeft opgeleverd. Wat het betekent is niet duidelijk, maar dat mensen het zwijgen moest worden opgelegd is wel duidelijk.
Inmiddels komen de brokstukken van dit schandaal meer en meer naar voren. Het blijkt dat in verband met deze kwestie ook heel veel kinderen, mogelijk in de duizenden, uit huis zijn geplaatst door de rechter, in overleg met de jeugdzorg. Er circuleren allerlei getallen via het CBS, maar niemand weet hoeveel kinderen het precies betreft. Ook deze zaak is al maanden bekend, maar tot op heden is niet duidelijk om welke kinderen het gaat en er is nog niet één kind weer terug bij de ouders. Het was een wat droevig beeld om Kamerleden te horen en de ministers te zien spreken over de oplossing voor deze zaak. De conclusie was eigenlijk dat we nog niet weten om hoeveel kinderen het gaat en dat er nog niet een begin van een oplossing is. Er zijn overlegteams die een helpende hand moeten bieden, maar die kunnen in de praktijk uiteindelijk niet concreet doen. Dat is voor ouders ook niet een stimulans om naar een dergelijk team toe te gaan. En opnieuw naar een rechter is ook voor ouders die al jaren in de knel hebben gezeten een hele moeilijke gang.
Daar komt nog iets bij. Door sommige Kamerleden werd de zaak heel ernstig opgevat. Ook werden er veel ware dingen gezegd. Er waren echter ook Kamerleden die het er niet best vanaf brachten. Zo hield de vertegenwoordiger van de VVD voor het eerst een toespraak en kon hij niet in de rede worden gevallen. Kennelijk vond die fractie het niet belangrijk om iemand met veel gezag naar dit debat te sturen. Het valt wel te begrijpen dat de vele ouders op de publieke tribune die maar verlaten hebben. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat men kennelijk nog steeds niet door heeft hoe diep dit allemaal ingrijpt. Later kwamen er wel excuses, maar dan is het kwaad al geschied en ook is wel duidelijk geworden hoe men mogelijk tegen deze moeilijke zaak aankijkt. Het nare gevoel dat men het toch eigenlijk niet ernstig neemt blijft achter.
Tenslotte kwam ook onze premier, de heer Rutte, aan het woord. Onder zijn kabinetten is dit ontstaan. Uiteraard kan dit niet op zijn persoonlijke rekening worden gezet. Maar dat er zo getalmd wordt in het vinden van een oplossing komt wel voor zijn rekening. Ook worden er soms verkeerde oplossingen aangereikt. Het geeft een wat naar en vervelend beeld van de mores in Den Haag. De overheid is het schild voor de zwakken. Op dat punt is het rond deze zaak heel erg mis gegaan. Het zou de regering sieren als daar nu eens krachtig een punt achter werd gezet. En dat niet langer praten of wegduiken, maar oplossen de toon aan zou geven. Het is alles bij elkaar nog een heel lange weg. En die levert niet anders dan verliezers op.