Voor u gelezen: Hoop is een kleine vogel
Mindy wordt door de Amerikaanse Linda en Bruce geadopteerd tijdens de Operatie Babylift. Aan het einde van de Vietnamoorlog vond een massale evacuatiemissie van Vietnamese weeskinderen plaats. Drieduizend kinderen werden in april 1975 vanuit Saigon in Zuid-Vietnam geëvacueerd en opgenomen door Franse, Canadese, Australische en Amerikaanse adoptieouders. De kleine Minh Quyen, zoals ze voluit heet - haar naam betekent ‘heldere of stralende vogel’ – is één van hen. Na haar aankomst in de Verenigde Staten krijgt ze eerst te maken met afwijzing. Haar eigenlijke adoptieouders willen haar niet hebben vanwege een simpel te behandelen, maar besmettelijke huidziekte.
Uiteindelijk komt Mindy bij Bruce en Linda en hun kleuterdochter Sonny terecht. Vanuit het perspectief van achtereenvolgens vader Bruce, moeder Linda en zus Sonny word je deelgenoot van het verhaal van Mindy.
Het verhaal met als hoofdthema adoptie omvat vier decennia. Startend bij de adoptie van Mindy in 1975 tot het punt waarop ze in 2013 op zoek gaat naar haar biologische moeder in Vietnam.
De schrijfster weet de wisselende emoties die met het proces van een adoptie gepaard gaan levensecht over te brengen. Bijvoorbeeld als Linda vertelt over de ochtend na de dag dat Mindy bij hen is komen wonen. Het meisje is nergens te vinden en na lang zoeken vinden ze het slapende kind onder haar bed. Linda vertelt over de intens treurige blik waarmee het meisje hen vanonder het bed aankijkt.
Uitvliegen en loslaten
Linda wil Mindy beschermen tegen de buitenwereld. Sonny voelt zich bij tijden tekort gedaan in de aandacht die ze krijgt. En ook Bruce moet leren balans te vinden in beschermen en loslaten.
Op de achtergrond speelt de beladen geschiedenis van de Vietnamoorlog een rol. Dale, de broer van Bruce, kwam als soldaat om tijdens deze oorlog. Dit maakt de komst van Mindy extra beladen. Oma en de broer van Bruce willen in eerste instantie dan ook niets met het meisje te maken hebben.
Thuis speelt het oorlogsverleden van Mindy op. Ze is angstig voor harde geluiden en onverhoedse bewegingen.
Ondanks alle strubbelingen zijn er momenten van vreugde en dankbaarheid. Linda verstaat de kunst om van kleine dingen te genieten met de kinderen. En de komst van nakomertje Holly brengt nieuwe vreugde in het gezin.
Door de invoelende vertelstijl leer je de hoofdpersonen goed kennen en sluit je met name Mindy in je hart.
Bruce vertelt over zijn moeite om Mindy los te laten: “Ik was egoïstisch geworden als het om haar ging, en ik wilde haar zo dicht mogelijk bij me houden. Jarenlang overtuigde ik mezelf ervan dat dit kwam doordat ik haar zo graag wilde beschermen voor alles wat haar kon kwetsen. (…) Maar ik was ook gewoon bang dat ik haar zou verliezen als ik haar zou laten gaan. Blijkbaar vliegen alle kleine vogeltjes uiteindelijk uit, of we dat nu leuk vinden of niet. Het hetzelfde geldt voor onze kinderen. En of ik me er nu bewust van ben of niet, God ziet onze pieken én dalen. Hij weet het als we afglijden en als we tot grote hoogten stijgen. En Hij roemt in onze overwinningen en is droevig als we vallen. Het is tijd om mijn grip wat te laten vieren.”
Een vanuit Bijbels perspectief geschreven roman, die zich afspeelt in een typisch Amerikaanse setting.