Blije gezichten na het overladen van de goederen. Uiterst links op de foto: contactpersoon Sergey. Rechts van het midden: Jacoline Groenendijk.
Blije gezichten na het overladen van de goederen. Uiterst links op de foto: contactpersoon Sergey. Rechts van het midden: Jacoline Groenendijk.

Bijzonder hulptransport uit Ooltgensplaat naar Oekraïne

Algemeen

OOLTGENSPLAAT - Vrijdagochtend 11 maart vertrok er vanuit Ooltgensplaat in alle vroegte een hulptransport naar Oekraïne, georganiseerd door de werkgroep Oekraïne van de Hervormde Gemeente Ooltgensplaat. De hulpgoederen waren bestemd voor een Romakamp in het zuiden van het land, waar de werkgroep contacten heeft.

Al eerder werden er door de werkgroep uit Ooltgensplaat verschillende hulptransporten naar plaatsen in Oekraïne georganiseerd. Sinds het uitbreken van de oorlog komt er regelmatig een update van de situatie door de pastor van het Romakamp, die contactpersoon is. “Hij gaf aan dat er op deze plek vooral behoefte is aan houdbaar voedsel en hygiënemiddelen”, vertelt Jacoline Groenendijk van de werkgroep Oekraïne. In de dagen voor het transport konden deze spullen worden ingeleverd op haar adres, aan de Fittersweg. “Het was overweldigend”, zegt Groenendijk. “Er is zoveel binnengekomen. Niet alleen mensen uit de omgeving, maar ook ondernemers brachten en schonken allerlei levensmiddelen. Daarnaast hield de School met de Bijbel in Sommelsdijk een inzamelactie voor ons, die heel veel opbracht.”

Niemandsland

De werkgroep vertrok vorige week vrijdag met drie afgeladen transportbusjes naar Hongarije, waar de goederen bij de grens overgedragen zouden worden aan Sergey, de Oekraïense contactpersoon. Zaterdagochtend kwam het hulptransport daar aan. “Het laatste stuk voor de grens zagen we al bussen met vluchtelingen die ons tegemoet kwamen rijden”, zegt Jacoline Groenendijk. “Ook waren er vluchtelingen langs de weg, lopend met een rolkoffer of alleen een plastic tasje. Sommige hadden huilende kinderen bij zich. Zo triest om te zien.” Het plan om de hulpgoederen in Hongarije over te dragen aan de contactpersoon slaagde niet. Hij mocht vanwege aangepaste regelgeving Oekraïne niet verlaten. Daarom werd besloten om de goederen in het stukje niemandsland tussen de twee grenzen over te laden. Jacoline: “Bij de Hongaarse grens werden we meteen aan de kant gezet, want alles moest ingeklaard worden. Dat kostte veel tijd. Heel wonderlijk: er stond daar een priester, die ons aansprak in het Duits. Hij hielp ons de formulieren in te vullen. Het was de bedoeling dat Sergey dit zou doen, maar omdat hij de grens niet over mocht, moest het door ons gedaan worden in het Hongaars of Oekraïens.”

Muur van gebed

Daarna reed het transport richting de Oekraïense grens. Het was nog niet duidelijk waar de overdracht zou plaatsvinden, vertelt Groenendijk. “We wisten niet zo goed waar onze contactpersoon precies stond en waar we moesten stoppen. Voor we het wisten, stonden we voor de Oekraïense grens. Hoe nu verder? Op dat moment kwam er een man in een net pak naar onze bussen toe lopen. Hij bleek een predikant te zijn van de Reformed church in Oekraïne, die Nederlands sprak omdat hij had gestudeerd in Kampen. Hij heeft ons verder geholpen. We hebben hierin echt de leiding van God ervaren en we voelden een muur van gebed om ons heen. Zonder verder oponthoud mochten we de grens over. Heel wonderlijk, want normaal gesproken zijn hier stempels en veel formulieren voor nodig. Die hadden we niet meer, want alles was bij de Hongaarse grens afgegeven.” Eindelijk konden de werkgroep en de Oekraïense contactpersoon elkaar ontmoeten. “We werden aan de kant van de weg gezet. Sergey kwam met toestemming van de Oekraïense douane tegen het verkeer in naar ons toe rijden. Hij regelde het papierwerk en toen konden de spullen uit onze drie busjes overgeladen worden in de grote bus, die hij had meegenomen. Voor onze wegen scheidden, wilden Sergey en zijn helper graag voor ons bidden, een bijzonder moment. Ze waren zo dankbaar.” Met drie lege transportbusjes aanvaardde de werkgroep de thuisreis. Maandagochtend vroeg arriveerden ze in Ooltgensplaat. De werkgroep bedankt iedereen die bijgedragen heeft hartelijk voor alle donaties, giften en meeleven, maar vooral voor de gebeden. Het was een intensief weekend, maar er is vooral dankbaarheid dat ze door deze reis iets hebben kunnen betekenen voor de mensen in Oekraïne, waar hulp onverminderd nodig blijft.

Afbeelding