Opiniecolumn: Dansen op een vulkaan
Stel je voor: een land dat deels in Europa ligt valt een ander land in Europa binnen. Aan de lopende band druppelen er op Twitter filmpjes binnen van neergeschoten vliegtuigen, raketaanvallen, ontploffingen, soldaten die zich overgeven en uitbrandende tanks. Het is oorlog in Europa of, zoals Poetin het placht te noemen, er is een ‘vredesmissie’ bezig. Het is nog te vroeg om te spreken over een Derde Wereldoorlog – eerlijk gezegd verwacht ik niet dat het zover komt als Rusland van de NAVO-landen afblijft – maar we staan er wel dichterbij dan de afgelopen decennia. Intussen lonkt China met begerige ogen naar Taiwan, want het Westen is afgeleid.
En intussen in Nederland? Talkshows zitten vol met nietszeggende figuren over allerlei onzinnige onderwerpen. Politici van een bepaalde landelijke politieke partij bakkeleien op social media of het ‘friet’ is of ‘patat’. Het leven van allerhande BN’ers heeft me nog nooit erg geïnteresseerd, maar zeker niet als er op minder dan 1.500 kilometer een oorlog op punt van uitbarsten staat. Het doet een beetje denken aan een feestende Hitler, terwijl de geallieerden Berlijn op een paar kilometer genaderd waren. Het einde van het Derde Rijk was nabij, maar ze besloten het er nog maar even goed van te nemen. Dansen op een vulkaan. Wat hebben we nog verdacht weinig geleerd van de geschiedenis. We zijn gedoemd om deze te herhalen.