Opiniecolumn: Conflicten houden niet op bij grenzen
Ik kwam er echter nooit helemaal uit hoe we het eiland zelfvoorzienend konden maken. Om 50.000 mensen te onderhouden zijn een hoop spullen nodig. Laat je met voedsel nog een eind komen, maar wat als het gaat over bouwmaterialen en medicijnen? Aspirientjes groeien niet op het land. Kortom, je bent altijd afhankelijk van anderen. Op geopolitieke schaal is dat niet anders.
We kennen inmiddels al een lange tijd van welvaart en vrede in Europa. De Tweede Wereldoorlog is nog geen honderd jaar geleden, maar lijkt iets uit het verre verleden. De krijgsmacht werd meer en meer uitgekleed: het paradijs op aarde was aangebroken. Die vredelievendheid werd op andere plaatsen ter wereld niet gevoeld: onrusten en oorlogen overal ter wereld gingen en gaan door. De Arabische Lente zette heel het Midden-Oosten op z’n kop. Verschillende landen werden verscheurd door burgeroorlogen, en massaal besloten mensen elders hun heil te zoeken. Rusland zoekt nog steeds naar een manier om de oude Sovjet-Unie weer nieuw leven in te blazen. En China, nog veel enger dan Rusland, groeide als wereldmacht en laat haar oog vallen op omliggende gebieden. In Afghanistan greep de Taliban weer de macht.
Op ’t eiland merken we er nauwelijks wat van. Gelukkig maar. Maar wanneer wordt Europa wakker? Conflicten en onrusten houden niet op bij grenzen. Ook niet bij die van Goeree-Overflakkee.