Voor u gelezen: Ons zwijgen en ons spreken
Samen observeren ze het gedrag van de dertienjarige autistische Émile. Vanwege zijn onbeheerste gedrag wordt hij in de kliniek de ‘idioot’ genoemd. Anne en Béatrice ontdekken dat er een manier is om contact te maken met de jongen. En welke rol de zwijgzame tuinman Serge hierin speelt.
Anne schrijft brieven over haar ervaringen in de kliniek aan haar hartsvriendin Lizzie. De correspondentie moet geheim blijven voor haar ouders. Van hen mag ze geen contact meer hebben met haar vroegere vrienden. Via de keukenhulp Marie smokkelt Anne haar brieven naar buiten. Ook Béatrice houdt een dagboek bij over haar leven in de kliniek.
Het tweede deel van het boek speelt zich af in het heden en hier heeft de psychologiestudente Sophie de hoofdrol. Ze doet voor haar studie onderzoek naar het reilen en zeilen van de instelling waar Anne en Béatrice verbleven. Een moeizame klus omdat het archief van de kliniek verloren ging bij een brand.
Puzzel met open einde
Via een tip van de eigenaar van een bouw- en sloopbedrijf stuit Sophie op het dagboek van Béatrice. Ze raakt gefascineerd door het verslag van het meisje. Het dagboek roept ook de nodige vragen op. Waarom stopt het verslag van Béatrice zo abrupt? Wat is de ware reden voor het verblijf van Anne in de kliniek en wat is er met Émile gebeurd? En waar is de tuinman gebleven?
Stukje bij beetje, geholpen door verhalen van nabestaanden, legt Sophie de puzzel. Het open einde van het boek is goed gekozen.
Deze roman wil een inkijkje geven in het reilen en zeilen van een psychiatrische kliniek in de jaren vijftig van de vorige eeuw. En dan met name hoe hier met kinderen werd omgegaan. Of dit goed uit de verf komt valt te betwijfelen. De gebeurtenissen en emoties van de hoofdpersonen in de kliniek blijven voor de lezer teveel op afstand om zich goed in te kunnen leven.
Het tweede deel van het boek is duidelijk sterker. De eenzame studente Sophie worstelt om grip op haar eigen leven te krijgen. Ze durft niet op eigen benen te staan en vlucht voor het verleden. Mede door het onderzoek naar de levens van Anne en Béatrice leert ze stap voor stap eigen keuzes te maken en volwassen te worden. De wijze lessen van de nabestaanden van de jonge vrouwen Anne en Béatrice helpen haar spelen hierin een belangrijke rol.