Opiniecolumn: (On)geduld
Oké, geduld dus. Het vermogen om lang(er) te kunnen wachten zonder boos te worden. Dat is dus je kalmte bewaren wanneer je de vierde beller bent en je graag een apothekersassistent aan de lijn wil krijgen. Vervolgens een keer goed in- en uitademen wanneer er gezegd wordt: ‘een ogenblikje geduld alstublieft’. Ook bij de 26ste keer als je dat te horen krijgt. En als expert wil ik u graag meegeven dat u niet moet proberen om op te hangen om vervolgens nog eens te bellen, u zult aansluiten als beller nummer vijf.
Ik denk dat ik best een portie geduld heb. Tien keer op het knopje van treindeuren drukken doe ik alleen wanneer ik erge haast heb of mijn medepassagiers zat ben. In de rij van de kassa vind ik het echt niet erg wanneer de caissière met een oude kennis bijpraat, zolang het maar in eigen tijd gebeurt. Het is prima als iemand zijn levensverhaal ophangt, maar niet als ik al te laat ben. Ik vind het ergens nog wel prima als ik ongeduldig ben tegenover dingen zoals een vastlopende computer. Ongeduldig zijn tegenover mensen kan eigenlijk echt niet, terwijl iedereen de irritatie wel eens omhoog voelt kruipen. Een gouden tip is van harte welkom.