Hobbel Haringvlietbrug: een stimulans om thuis te werken

Hè hè, eindelijk worden de coronamaatregelen zo versoepeld dat we weer redelijk normaal naar ons werk kunnen. Met name mensen met iets als een kantoorbaan vinden het prettig dat ze naast het thuiswerken ook weer met regelmaat op hun werkplek mogen verschijnen. Vooral overheidsinstellingen waren erg strikt in het gesloten houden van hun kantoren voor het personeel.

Afijn, hup, even snel naar de werkplek aan ‘de Overkant’, lekker werken en vlot weer naar huis, dacht men. Helaas, niets is minder waar, nu de onovertroffen Rijkswaterstaat in haar wijsheid besloten heeft de Haringvlietbrug maar even af te waarderen naar het niveau van een lokaal bruggetje over een plasje water.

Eén rijbaan per rijrichting en gelijk ook maar een rijsnelheidsbeperking, is haar antwoord als beheersmaatregel voor achterstallig onderhoud. Gevolg: ellenlange files, enorm toegenomen reistijden, en dat nu al, terwijl we nog niet echt slecht weer hebben. Als het weer verslechtert, zullen de files aanzienlijk toenemen.

Deze file-ellende is helaas dus het gevolg van nalatigheid van de wegbeheerder. Het was immers al in 2017 bekend dat het brugdek van de klep (het draaibare deel) hoog nodig aan vervanging toe is. Ook heeft de wegbeheerder tot op heden geen aanbesteding gestart om het probleem te verhelpen, dus 2023 wordt zomaar 2025 voor het probleem is opgelost. Kennelijk voelt de wegbeheerder de urgentie niet, zoals wij die wel voelen. Dat is wat ik noem ‘arrogantie van de macht’.

Bruggetje te ver

Gelukkig zijn provinciale, regionale en lokale bestuurders, samen met ondernemers(verenigingen) en particulieren, gesteund door Tweede Kamerleden, zeer actief bezig om Rijkswaterstaat tot het inzicht te brengen dat deze handelswijze net even een Haringvlietbruggetje te ver is om te kunnen pruimen. We willen allemaal een meer doelmatige oplossing, en wel op de kortst mogelijke termijn.

Deze inspanningen hebben er voorlopig al in geresulteerd dat de twee rijbanen die eigenlijk door de breedte maar een rijbaan is, verbreed werd naar een meer veilige tweede rijbaan zodat die gebruikt kan worden. Dat biedt een beetje soelaas.

Overigens past deze omstandigheid wellicht prima in de verborgen agenda van Rijkswaterstaat om het thuiswerken te stimuleren. Dat lukt op deze manier uiteraard aardig, want veel mensen die niet hoogst noodzakelijk op de werkvloer moeten verschijnen, bedenken zich nog wel een keertje extra voor zij hun bijdrage leveren aan de ‘voertuigverliesuren’ door tweemaal daags aan te sluiten de file.