ER ALS DE KIPPEN BIJ ZIJN?!

Ook fan van Goeree-Overflakkee? Geen eiland is zo mooi als het onze! Hier werken als makelaar/taxateur levert soms onalledaagse situaties op. In deze column anekdotes uit het leven van Danielle Jansen, eigenaresse van Het Huis van Jansen, makelaar/taxateur, maar ondertussen ook als luisteraar, raadgever, bemiddelaar en soms zelfs bijna psycholoog.

Er als de kippen bij zijn, oftewel heel vlug, razendsnel, direct … en dat is in de huidige woningmarkt soms nog niet snel genoeg. Maar wat als je wel snel genoeg bent voor de bezichtigingsdag. Precies dit geluk had een bijzonder leuk jong stel op zoek naar hun eerste huis. Op de meest mooie manier, beiden vanuit de thuiswoonsituatie met het plan huisje, boompje, beestje. Enthousiast liet ik een sfeervol authentiek huis in hartje Dirksland bewonderen. Ze waren mijn derde kandidaat die bewuste mooie woensdag. De kandidaat ervoor was nog niet eens vertrokken en daar begonnen we ons rondje. Gezien het bijzonder sfeervolle karakter van dit net gerenoveerde huis verliep de bezichtiging meer dan enthousiast, het betreft dan ook een plaatje mét een heerlijke zonnige tuin. Wat zou het hier genieten zijn, ze zagen zich hier helemaal wonen, geen discussie voor het koppel. Ook na dit leuke stel mocht ik nog meerdere enthousiaste kandidaten rondleiden en alle kandidaten kregen een biedingsformulier mee. Meerdere formulieren met mooie biedingen als gevolg. Nog voor het weekend wilde we voor eenieder duidelijkheid. De verkoper, die het huis met veel liefde zo fantastisch maakte, kreeg van ons de biedingen en de verhalen achter de kandidaten. Het jonge stel was natuurlijk perfect, dat gun je niet alleen een zogenaamde starter, maar zeker ook het huis. Zo gezegd, zo gedaan. Aan mij de eer het stel te informeren over hun “winnende” bieding. De reactie van de razend enthousiaste dame was er zo één, die ons werk zo onvergetelijk leuk maakt. Ook de rest van de koop ging in een heerlijke euforische sfeer, een gezellige ondertekening waar verkoper en koper kennis maakte en beiden bevestigd kregen dat dit een opvolging uit het boekje was. Aftellen naar de notariële overdracht dus, voor kopers ook nog eens naar een hele speciale dag, om als echtgenoten te verhuizen. Voor de overdracht planden we zoals gebruikelijk een inspectie, oftewel het rondje met verkoper en koper in en om het huis. Begin van wederom een mooie middag was gepland. ’s Ochtends belde onze verkoper met toch wel “lichte paniek”, de tuin zat ineens vol met kippen … “Wel een stuk of 10, absoluut niet van de buren … o jeetje wat nu …” Hoewel mijn eerste reactie hard lachen was, moest er wel wat gebeuren, we hadden tenslotte geen kippen op de lijst van roerende zaken beloofd. Verkoper belde de dierenambulance met het verzoek nog voor de inspectie die middag de kippen op te halen. Dat lukt op een enkel niet te pakken kipje na … Kortom, ook een lachwekkende inspectie met elkaar en jawel … het laatste kipje is tijdens de inspectie “gepakt”. Later bleek het een vriendengrapje te zijn, en daar waren wij dan weer als de kippen bij!