Zijn Zoon gegeven!
De tekst van deze meditatie is heel erg bekend. En juist rond het Kerstfeest wordt dit woord veel geciteerd. Nu is het mij opgevallen, dat deze tekst toch niet direct in het Kerstevangelie staat. En misschien is dat wel goed ook. Want we moeten oppassen dat we deze woorden niet gaan inpakken in een stuk kerstromantiek en ze voor de rest van het jaar laten liggen.
We vinden dit woord na het gesprek van Jezus en Nicodemus. Nicodemus, een farizeeër, was in de nacht naar de Heere Jezus gegaan. Hij wilde wel eens doorpraten, want wie was die rabbi uit Nazareth nu eigenlijk? Maar de Heere Jezus zegt: Nicodemus, Ik ga met jou niet discussiëren. Weet je, wat eerst nodig is: dat je wederom geboren wordt! Dat je radicaal vernieuwd wordt door de Heilige Geest. Je leven moet echt anders worden. En dat geldt ook voor u en jou, die deze meditatie leest. Het moet anders worden in ons leven. En het kán ook anders worden, wanneer we onze handen vouwen voor het gebed, en buigen aan de voeten van Christus. En dan wijst dit gedeelte ook naar het kruis van Christus: Zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden aan het kruis! Weet u, dat is uiteindelijk de bedoeling van Kerstfeest. De Heere Jezus is gekomen op deze aarde, neergelegd in de kribbe, om Zijn gang naar het kruis te maken. Om daar verzoening aan te brengen. Om voor de schuld van de zonde te betalen.
Wie van de kribbe naar het kruis kijkt, mag zich steeds meer verwonderen over de liefde van God. Zo lief had God de wereld. Niet alleen van de joden, ook de heidenen. Mensen, overal vandaan. Uit heel de wereld. Zo lief had God de wereld. De wereld, die Hij zo mooi geschapen had, als een kunstwerk uit Zijn hand. De wereld, die door onze zonden verzonken is in duisternis en smart. Zo lief had God deze wereld, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Gegeven heeft in de stal van Bethlehem. Maar uiteindelijk overgegeven heeft, om te sterven aan het kruis. Om de zonde te verzoenen.
Zou u het doen? Voor mensen die ons welgezind zijn, willen we nog weleens wat doen. Maar voor mensen die altijd dwars liggen en die het u moeilijk maken? Die laat je tenslotte links liggen. Maar zo doet de Heere niet. Onbegrijpelijke liefde. Liefde, die volhield en doorging. Liefde tot het bittere einde. Tot de dood aan het kruis.
Opdat...! Dan komt het doel van dit alles. En let u dan op: er staat niet: omdat. Niet omdat wij zo gelovig zijn gaf God Zijn Zoon. Gelukkig maar, want wij zitten boordevol ongeloof en kleingeloof. Niet omdat, maar opdat een ieder, die in Hem gelooft: Zie, daar gaat het om bij het Kerstfeest. Niet alleen maar een stukje sfeer en gezelligheid. Dat is straks op 27 december weer voorbij. Het gaat er om dat u gelooft, werkelijk gelooft.
Het geloof waar de Bijbel van spreekt, is de overgave van het hart. Dus niet op de manier van: Ik geloof het wel, maar ik ga toch verder mijn eigen gang. Het geloof dat de Heiige Geest werkt, betekent een streep door mijn eigen ik. Leren vertrouwen op Christus en op Zijn middelaarswerk. Je vastklemmen aan deze Heiland.
Moeilijk, zegt u. Dat doet een mens zomaar niet. Neen, dat is zo. Maar hebt u er de Heere al echt om gevraagd: Heere, kom mijn ongeloof te hulp. Doe dat maar op deze Kerstdagen. Zoek momenten van stilte en leg uw zonden, uw ongeloof maar voor de Heere neer. Want Hij wil het u leren door Zijn Heilige Geest. Hij roept u, om met de nood en de schuld van uw leven neer te knielen bij de kribbe van Bethlehem. Want daar klinkt die heerlijke boodschap: Opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve. Jazeker, dat had ik wel verdiend. Door mijn zonden, door mijn verzet tegen de Heere. Verdiend, dat de Heere nooit meer naar u zou omkijken. Dat u voor eeuwig zou omkomen in de hel. Dat is ook de waarschuwing, die klinkt tot een ieder, die zonder Christus verder wil. Daar kom je voor eeuwig mee om.
Daarom, laat het anders worden. Buig voor Hem, deze geboren Koning. Want Hij is gekomen, om ook u en jou te redden. En eeuwig leven te schenken. Ja, dat klinkt als een juichtoon aan het eind van deze tekst: opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Wat is dat groot: eeuwig leven. Jazeker, wij moeten nog wel sterven. Ons leven is vergankelijk en broos. Maar Hij kwam op de aarde, om ook de dood te overwinnen. Na Zijn Opstanding op de Paasmorgen, mag Hij het zeggen: Ik leef en Gij zult leven. Een leven over de dood en over het graf heen. Eeuwig leven met Hem. Eeuwig leven in een nieuwe wereld. Alle dingen nieuw!
Als we dat allemaal overdenken, komen de woorden van dat oude kerstlied naar boven: Komt, verwondert u hier mensen! Verwonder u over die grote liefde. Ik kan er in deze meditatie nog maar iets over zeggen. Maar tijdens de Kerstdagen staan overal, op het eiland en aan de overkant, de kerkdeuren open. En dan wordt in de kerkdiensten nog veel meer verkondigd van die grote liefde. Zorg, dat u aanwezig bent, als het enigszins kan. Hij is het immers waard om Hem te dienen. Om samen met de gemeente Hem te aanbidden. Hem te danken voor Zijn grote liefde.
Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van december 2000.