Japan
Voor onze blik op het nieuws van alle dag is dit best een belangrijke zaak. We lezen dagelijks over corona, brexit, toeslagen en tal van andere zaken. Het zijn ook belangrijke zaken. Maar vanuit de Bijbel is eigenlijk de voortgang van Gods Rijk het belangrijkste. De Heere vergadert Zijn uitverkorenen ten leven en dat werk mag dus wel in de eerste plaats onze aandacht hebben. Zending is geen hobby van bepaalde mensen, maar de grote opdracht van de Koning van de kerk. Voor de zending zijn geldmiddelen en mensen nodig. Vooral echter is er gebed voor nodig. Opdat Zijn rijk vol worde.
Zo las ik deze week in de krant een bericht over de kerk in Japan. Japan is een heel groot land. Het is de derde economie van de wereld. In een stad als Tokio, de hoofdstad van dat land, wonen circa 42 miljoen mensen. Er wonen in één stad dus 2,5 keer zoveel mensen als in heel Nederland. We weten dat Japan van oudsher een boeddhistisch land is. Er is echter ook een christelijke kerk in dat land. Het is wel een kerk van geringe omvang. Zo las ik dat minder dan 1% van de mensen in Japan christen is. Bovendien neemt het aantal, volgens de statistieken, niet toe. Het christen-zijn, zo las ik, staat haaks op de manier van denken van de mensen, aldaar.
Nu moet ik zeggen dat verlossing van de zonde door Gods Geest en door het werk van Christus natuurlijk altijd haaks staat op het denken van mensen. Er zit geen mens op het Evangelie van Christus te wachten. Reeds bij de geboorte van de Heere Jezus lezen we dat voor henlieden geen plaats was in de herberg. Dus daarover moeten we ons denk ik niet verbazen. Het valt op dat Paulus iedere keer weer zijn grote dankbaarheid uit voor kleine groepjes gelovigen in de Romeinse wereld. Gods kerk is veelal een geringe minderheid in een grote wereld die naar God niet vraagt.
Toch blijft de vraag wel klemmen naar de gestalte van de kerk in Japan. Wij leven in West-Europa. De kerk neemt altijd voor een deel de culturele vormen over van de gebieden waarin ze woont en leeft. Als iemand christen wordt, dan houdt hij of zij niet op Nederlander te zijn. Wij verwoorden de diepe dingen van het geloof gewoon in onze Nederlandse taal. Voor Japan geldt natuurlijk hetzelfde. Ook daar zal de kerk de gedaante aannemen van de wereld waarin ze functioneert. Het is altijd weer heel boeiend om te zien en te lezen hoe het Evangelie van verlossing in een bepaalde cultuur gestalte krijgt. Gods kinderen zijn op deze wereld niet aan elkaar gelijk. Iemand uit Nigeria beleeft zijn geloof in Christus anders dan wij dat gewend zijn. Zo kan ik me niet goed voorstellen dat tempo van zingen van Psalmen in alle kerken gelijk zal zijn. Dat hoeft ook helemaal niet. God heeft mensen verschillend geschapen en dus zullen er altijd verschillen blijven.
Er zijn echter ook dingen die al Gods kinderen wel weer verbinden. Ik denk dat de doorleving van de drie stukken en de kennis van de enige troost in leven en in sterven alle ware christenen op aarde verbindt. Ze hebben de Heere Jezus oprecht en van harte lief. Door het ware geloof hebben ze Hem als hun Zaligmaker aangenomen. En dat verbindt Gods kinderen door alle eeuwen en op alle plaatsten. Het zou mooi zijn om daar veel in de krant over te lezen. Over Gods wereldwijde werk.
Ds. W. Visscher