Uitdaging om het Evangelie uit te blijven dragen
Het was in alle opzichten een bewogen jaar voor alle zangliefhebbers die Nederland telt. Officieel zijn het er ruim een miljoen, blijkt uit een artikel in de Volkskrant van 20 juni jongstleden. Zingen in koorverband is niet voor niets een populaire vrijetijdsbesteding. Het is goed voor lichaam en geest, geeft vreugde en nieuwe energie. En samen zingen bevordert de onderlinge band. Koorzang neemt in de christelijke traditie een belangrijke plaats in. Het ‘gaande houden van de lofzang’ ontleend aan de woorden uit Psalm 107, is een opdracht voor koren, die zich verbonden weten aan het Evangelie.
Meeleven en regelgeving
Goeree-Overflakkee is van oudsher een muzikaal eiland waar veel koren actief zijn. Besturen van zangverenigingen eilandbreed wisten zich afgelopen voorjaar voor een grote uitdaging geplaatst. Hoe gaan we verder als koor? Kunnen we nog veilig zingen in groepsverband? En hoe geven we de repetities vorm? Hoe kunnen we als koorleden naar elkaar om blijven zien als we elkaar niet of veel minder vaak fysiek kunnen ontmoeten? Het met elkaar meeleven in goede en slechte tijden vormt immers een wezenlijk onderdeel van het samen koor zijn.
De teruglopende coronabesmettingen in de aanloop naar de zomer gaven koorbesturen wat lucht en tevens de hoop om na de zomer het gewone koorleven weer op te kunnen pakken.
Helaas pakte het anders uit. Het toenemend aantal besmettingen tijdens de tweede coronagolf zorgt ervoor dat de adviezen en regelgeving van de overheid rondom koorzang elkaar in snel tempo opvolgen.
Beperkingen of mogelijkheden?
Wie een kijkje neemt op de site van de Rijksoverheid ziet dat de sinds 1 december jongstleden in werking zijnde Covid-wet geen wettelijke grondslag biedt om zingen in koorverband te verbieden. Wel adviseert het RIVM sinds 1 december ‘dringend’ om niet te zingen in groepsverband. Een ingrijpende maatregel voor iedereen die graag in koorverband zingt.
Hoe gaan bestuurslid Arendine van Nimwegen en dirigent Dinant Struik met de beperkingen uit de afgelopen periode om? En bood de achterliggende periode naast beperkingen wellicht ook mogelijkheden op muzikaal vlak? De twee bevlogen muziekliefhebbers delen hun bevindingen omtrent een aantal dilemma’s en uitdagingen die in de afgelopen periode actueel waren.
Van Nimwegen wijst op de noodzaak om als koorbestuur allereerst zorg te dragen voor de veiligheid van de leden. “Veiligheid staat natuurlijk boven alles. We hebben als bestuursleden een verantwoordelijkheid naar onze leden en handelen daar ook naar.” Repeteren doet het koor niet meer sinds half november. De leden van In Touch hopen half januari weer bij elkaar te kunnen komen.
Uitlaatklep en uitvoering
De repetitiestop is een noodzakelijke maatregel die het bestuur van In Touch uit overtuiging nam. “Maar soms, als ik kijk naar hoe het in sommige winkels toegaat, dan denk ik dat er bij ons op de repetitieavonden veel minder kans was op besmettingen.” Ook Struik vindt solidariteit met de overheid rondom de regelgeving belangrijk. Daarnaast merkt hij op dat “een repetitie met 50 mannen, in een kerk met plaats voor 1200 personen én op voldoende afstand van elkaar, natuurlijk geen kwaad kan.”
De twee proberen er met hun koorleden het beste van te maken. Wat ze in het bijzonder hebben gemist in de afgelopen tijd? Van Nimwegen: “Niet alleen het zingen werd gemist, maar ook de onderlinge contacten. Daarnaast is zingen in een koor niet alleen een hobby, maar ook een uitlaatklep.” Struik: “Met name de laatste maanden van het jaar, die in de afgelopen 39 jaren van mijn dirigentschap steeds in het teken stonden van Advent en kerst, zijn me zwaar gevallen. Niet alleen de sfeer tijdens de uitvoeringen in kerken en bejaardenhuizen, maar ook het wonder van Bethlehem werd, Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave, in de afgelopen jaren meerdere keren gevoeld en beleefd.”
Creatieve oplossingen
Naast gemis waren er ook nieuwe kansen. Binnen de geldende regelgeving ontstonden initiatieven om zo goed mogelijk met de nieuwe situatie om te gaan. Er werden een aantal creatieve oplossingen ingezet om onderling contact te blijven houden en op aangepaste wijze muziek te maken. Zo maakte In Touch bijvoorbeeld dankbaar gebruik van de groepsapp waarmee de koorleden contacten kunnen onderhouden. Daarnaast gebruikte het koor de ruimte van de Exoduskerk in Sommelsdijk. De grootte van de kerk bleek perfect om, met voldoende afstand tussen de koorleden onderling, te kunnen repeteren. “In de Exoduskerk kunnen we de regels van het RIVM, en met name die van het onderling voldoende afstand houden, goed naleven.” Van de repetities werden opnames gemaakt voor de koorleden die niet aanwezig konden zijn. Zij kregen op deze manier de gelegenheid om thuis mee te blijven oefenen.
Bij het Christelijk Ouddorps mannenkoor, en bij de twee andere koren waar Dinant Struik dirigeert, werd ook in oplossingen gedacht. “Met het Ouddorps Mannenkoor repeteerden we in de Eben-Haëzerkerk, een enorme ruimte waar je onze 50 koorleden nauwelijks zag staan. Het Delta Mannen Ensemble is klein, dat vormde uiteraard geen probleem. Het Dirkslands mannenkoor werd opgesplitst in twee vierstemmige koren, de twee koren repeteerden afzonderlijk van elkaar om de 14 dagen in de kerk.
De leden van het mannenensemble maakten ieder afzonderlijk een vlog voor in de groepsapp. “De vlogs vormden tegelijkertijd een soort enquête. Met de nieuwe dingen die uit de enquête naar vormen kwamen gaan we aan de slag als we weer mogen repeteren.”
Mogelijkheden en zorgen
De dirigent overweegt om ook online te gaan repeteren. “Maar daar is het nog niet van gekomen. Wel hebben we met het Delta Mannen Ensemble een livestream concert verzorgd vanuit de Catharijnekerk in Brielle.” Dit concert kan door de liefhebbers via YouTube terug worden gekeken.
Net als Struik kijkt ook Van Nimwegen hoopvol naar het nieuwe jaar. “Gezien de strengere regels zit het er voorlopig nog niet in om samen te komen, maar ik denk dat het, zodra het weer kan en mag, een feestje zal zijn om weer samen te mogen zingen!”
Dinant Struik vreest overigens wel dat niet alles meer zal worden zoals het was. “Maar ook in ‘klein comité’ is er veel mogelijk op het gebied van koorzang. Het zal, ook door het houden van afstand ten opzichte van elkaar, meer energie vragen van iedereen. Maar dat hoeft niet nadelig te zijn.”
Naast de hoop en verwachting is er een ook een punt van zorg bij het bestuur van In Touch. En deze zorg zal voor andere koren op het eiland en landelijk in meerdere of mindere mate herkenbaar zijn. In Touch kreeg door de crisis een grote financiële klap. “Optredens en concerten werden gecanceld en een aantal leden zegden hun lidmaatschap op.” Op dit moment moet het koor moeite doen om het hoofd boven water te houden. Het bestuur is dankbaar dat het onlangs werd bemoedigd met een mooie gift. “Hierdoor hebben we wat meer lucht.” Arendine van Nimwegen spreekt de hoop uit dat de lezers van Eilanden-Nieuws die In Touch een warm hart toedragen donateur van het koor worden. “Zo kunnen we straks, als dit alles voorbij is, weer zingen en door middel van onze prachtige liederen het Evangelie blijven uitdragen.”
