Stefan Droger
Op het eiland speelde ik van kleins af aan toneel bij Jeugdtheater Hofplein, destijds in de RGO op de vrijdagavonden. Zelf heb ik ook twee jaar op de havo van het RGO gezeten. Daarna ben ik naar de Theaterhavo/vwo in Rotterdam gegaan, een school gericht op en rond theater.
Mijn liefde voor theater is begonnen op die vrijdagavonden. Zonder Jeugdtheater Hofplein op het eiland was ik nooit geweest wie ik nu ben. Binnen het theater kun je je uiten, kun je elkaar ontmoeten en van elkaar leren door middel van de verbeelding. Daarom wens ik iedereen de kracht van verbeelding toe.
Mijn favoriete plek op het eiland is de polder. In de stilte van de polder zit alles. Daar in deze open leegte tussen dijken en water, tussen klei en asfalt, heb ik veel tijd doorgebracht. De polder is een plek vol creativiteit. De polder kan eng zijn in het donker, maar ook rustgevend in deze duisternis. Ik geloof erin dat de polder nooit hetzelfde is, omdat je constant in dialoog bent met de rijke natuur. Hoe je je voelt, bepaalt hoe je de polder ervaart. Zo kan de natuur een spiegel zijn.
