Water van lang geleden: Kreken meanderen door de polders
Bijna veertig kreken telt Goeree-Overflakkee nog. Mooi verdeeld over het eiland, vooral op Overflakkee. Wie ze wil zien, moet in veel gevallen ver de polder in.
Getijdengeulen
Hoe zijn die kreken ontstaan? Lang geleden bestond dit gebied uit veenmoeras. Er waren ook droogvallende platen, schorren en slikken. Rond die stukjes land liepen getijdengeulen. Eb en vloed lieten zand en klei achter in de geulen. Het veenland zakte, maar de verzande geulen niet. Deze kreekruggen bleken een ideale plaats om te gaan wonen.
En dat gebeurde. Polders met dorpen en havens ontstonden, op Overflakkee vanaf het begin van de vijftiende eeuw. Bij het inpolderen damde men de getijdengeulen af. En nu – na vele eeuwen van landaanwinning, landbouw en uitbreiding van de dorpen – zijn die dus veelal nog zichtbaar. In het vlakke, weidse landschap met veel rechte lijnen, meanderen ze nog altijd, de eeuwenoude kreken. Nu zonder eb en vloed.
Het is boeiend om eens een kreek te ontdekken. Het kan overal in het polderlandschap. Rond Den Bommel is een wandeling in de maak. Een ommetje van ongeveer 13 kilometer langs kreken als de Groote Kreek, het Zijl, de Kleine Kreek en de Kreek van Borgdorff.
Daarna volgen wellicht meer kreekroutes. Wie van een flinke wandeling houdt, zou wellicht in de toekomst bij Dirksland van het Haringvliet naar de Grevelingen een route kunnen lopen. Langs de Smalle Gooi, de Breede Gooi, de Lage en Haveloze Kreek en het Klaasjeswater.