Kerkdienst in de Rabobankzaal
In een week tijd woonde ik drie bijeenkomsten bij, die voor het oog nauwelijks iets met elkaar te maken hebben. Zo was daar een 'Krantendag' van de NNP, zeg maar de brancheorganisatie voor de lokale nieuwsmedia in Nederland. Elkaars kranten werden bekeken en bekritiseerd. Hierbij werd ook de 'inkopper' besproken dat een goede kop boven een artikel 'automatisch' meer lezers trekt. Zoals u ziet werkt het, want u bent aan dit stukje begonnen.
Dan was er een tweede bijeenkomst in het imposante hoofdkantoor van de Rabobank in Utrecht. Eén van de leden van de hoofddirectie hield voor een afvaardiging van de eilandelijke Rabobank een toespraak. Het hoofdonderwerp van die toespraak was - het kon natuurlijk niet anders - de (imago)schade van de bank als gevolg van onder meer het Liborschandaal. Nu rekende ik op een zich in alle bochten wringende manager, die tussen de regels door de schuld van de problemen op een ander mans bordje probeerde te leggen. Niets daarvan. Hij legde het op zijn eigen bordje . Ook ontweek hij geen kritische vragen vanuit het gezelschap. De man trok het boetekleed aan en ging figuurlijk diep door het stof. Bijna werd het een sacraal moment van berouw en schuldbelijdenis. Mits oprecht gedaan, waaraan ik nog niet twijfel, siert dit het directielid van de bank.
Ik moest aan deze ontmoeting denken tijdens een derde bijeenkomst. Een kerkdienst in de Rabobankzaal van Het Diekhuus. De grote zaal in Het Diekhuus heeft een tribune gekregen van de Rabobank. Uit dank noemde men de ruimte naar de bank. Naast een aantal veelal culturele bijeenkomsten, wordt er elke zondagochtend een kerkdienst gehouden in deze Rabobankzaal. Nu hebben kerken en banken in de afgelopen eeuwen wel bewezen, goed samen te kunnen gaan, mits de banken gebruikt werden om op te zitten. Maar deze combinatie was wel even slikken. Doorgaans komen gelovigen samen in gebouwen met welklinkende Bijbelse namen. Lange tijd was mijn opvatting dat de wereld van het 'harde en snelle geld' niet te combineren is met, zeg maar, de Bijbelse Bergrede. Een moeizame combinatie? Jazeker. Maar bepaalde ontwikkelingen lijken toch op een lichtpuntje. Tot voorbeeld voor kerk en wereld…?
Hebben we het Licht gezien…? De tijd zal het leren…