Voor u gelezen: Wat als het langzamer kan?!
Perfectionisme, depressie en burn-out lagen voorheen bij Anne-Marije op de loer. "Ik ben een expert in angst- en paniekstoornissen, omdat ik de dingen het liefst wel onder controle heb." Lange tijd probeerde ze de onrust te bedwingen en de controle te bewaren door het afstrepen van to-do lijstjes.
Niet lang nadat ze begon te schrijven aan haar tweede boek over ‘slow-living’, brak de coronapandemie uit. In één klap viel het leven stil. Plotseling zat Anne-Marije thuis met de kinderen en haar echtgenoot die in deze periode kampte met een burn-out. Een uitdaging voor iemand die graag de controle houdt en de van tevoren bedachte routines niet meer kloppen.
Gaandeweg verdiepte de nieuw ontstane situatie de zoektocht naar passende ingrediënten voor een langzamer en aanwezig leven. Dit gaat niet vanzelf. Het oefenen in rust vinden in de gewone, alledaagse dingen heeft tijd nodig. Mede door de lat minder hoog te leggen ontstond rust en vertrouwen. De schrijfster legde tijdens haar zoektocht naar een langzamer leven haar oor en oog te luister bij de Bijbel en een aantal bekende theologen en filosofen.
Verwondering
Aan de hand van een dagschema dat correspondeert met het ritme van haar jonge kinderen schrijft ze met vlotte pen hoe ze met vallen en opstaan leert om aanwezig te leven. Hoe ze vreugde haalt uit het leren loslaten van lijstjes met dingen die af moeten. En hoe ze steeds meer leert genieten van kleine dingen. Zoals het vaste koffiemoment in de ochtend – voor iedereen een aanrader als vast punt op de dag. Haar kleuterdochter blijkt ook een belangrijke leermeester. De verwondering staat centraal in het leven van het kleine meisje.
De boodschap die als een rode draad door het boek heen loopt is dat de waarde van een mens niet afhangt van wat hij doet of heeft. Dat to-do lijstjes er zijn om van af te wijken en er rust en voldoening valt te halen uit de wetenschap geliefd te zijn. Door God en de mensen om je heen. Deze wetenschap relativeerde voor Anne-Marije de drang tot perfectionisme.
Keukenvloer
Humor ontbreekt niet wanneer ze vertelt dat het oefenen met rust en aanwezig leven echt niet altijd vlekkeloos verloopt. Ze spaart zichzelf niet als het mis gaat en ongeduld of zelfmedelijden de overhand nemen. Wanneer de keukenvloer plakt, de was zich torenhoog opstapelt en het felbegeerde rustuurtje in het water valt door een peuter die niet wil slapen, worden geleerde lessen danig op de proef gesteld.
De auteur legt haar smartphone ’s avonds in de keukenkast. De andere ochtend haalt ze ‘m weer tevoorschijn. Het oefenen met langere periodes van offline zijn helpt haar bij aanwezig leven. Dit geldt ook voor het dagelijks benoemen van dankbaarheidspunten.
Rituelen helpen om rust te creëren. Elke avond steekt Anne-Marije een kaars aan bij het avondeten. Het is het startsein voor de kinderen om de dag rustig af te bouwen.
Elk hoofdstuk begint met een foto die verwijst naar een moment van aanwezig leven en sluit af met een vraag aan de lezer. Praktisch, laagdrempelig en met goed toepasbare tips. Geschikt voor (jonge) ouders en iedereen die wil oefenen met aanwezig leven.