Opinie: Het ongemak van een boot vol asielzoekers
De kans is groot dat binnenkort een rondvaartboot vol met asielzoekers aanmeert bij het Havenhoofd van Middelharnis. De boot ligt daar volgens de gemeente en het Centraal Orgaan voor opvang van Asielzoekers (COA) vier maanden. Het COA heeft dringend extra plekken nodig, omdat de stroom van asielzoekers gestaag doorgaat en alle opvangcentra in het land inmiddels ramvol zitten. De gemeente ziet het als haar plicht om een bijdrage te leveren om deze mensen een menswaardige plek te bieden.
Dat laatste is alleen maar te prijzen, al denkt een deel van de lokale bevolking daar heel anders over. Een bloemlezing van reacties met name Facebook: ‘Gaatjes boren onder de waterlijn’. ‘1000 volt erop zetten.’ Zouden deze mensen beseffen dat het oproepen tot massamoord gewoon strafbaar is? Anderen zijn ervan overtuigd dat elke asielzoeker een crimineel is: ‘Eenmaal hier slaan ze aan het stelen, roven, dreigen en verkrachten’, schrijft iemand. Weer anderen zien de boot liever meteen weer vertrekken: ‘Trossen los en meteen laten doorvaren.’ Verder zijn met name allerlei varianten te lezen van ‘straks pikken ze ook onze huizen in.’
Ook op (a)sociale media is het zaak om het kaf van het koren te scheiden. Mensen die de meest idiote dingen roepen heb je nu eenmaal overal, al lijken ze zich vooral op kanalen als Facebook en Twitter te bevinden. Interessanter zijn de onderliggende gevoelens van zorg die leven en die zeker niet altijd onterecht zijn. Het is best goed voor te stellen dat de bewoners van het naastgelegen Park Nieuw-Zeeland enigszins onrustig worden van hun tijdelijke nieuwe buren. Het gaat immers niet altijd goed, zo laat de recente geschiedenis in en rond azc’s zien. Het is aan de gemeente en het COA om de veiligheid voor omwonenden te waarborgen en tijdens de opvangperiode vinger aan de pols te houden.
Ook die andere geuite zorg over huisvesting is goed te begrijpen en deels ook terecht. Dit jaar moeten zo'n 27.000 statushouders (asielzoekers die een verblijfsstatus krijgen) worden gehuisvest in ons land. Normaal al een enorme opgave, met het huidige woningtekort niet te doen. En ja, dan komt het voor dat Nederlanders langer moeten wachten omdat statushouders voorrang krijgen. Al is het niet zo dat statushouders standaard voorrang krijgen.
Het is bij dergelijke besluiten wel zo eerlijk om te benoemen dat gemeenten en provincies worden opgezadeld met de uitvoering van de opvang én de huisvesting van statushouders. Ze moeten daarbij vaak de rommel van de regering opruimen. Het demissionaire kabinet is daar geen uitzondering op. Door jarenlange bezuinigingen bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zijn enorme dossierachterstanden ontstaan, signaleerde VluchtelingenWerk Nederland vorig jaar al bij RTL Nieuws. Daardoor zitten asielzoekers veel langer dan nodig in opvanglocaties, omdat ze moeten wachten op de start van hun procedure.
Toch blijft de wrange nasmaak van de veelal harde toon aanwezig als het gaat om asielzoekers. Zelfs een greintje medemenselijkheid ontbreekt bij sommigen. Gelukkig worden ze daar door anderen op gewezen. Een andere dan de huidige koers voorstaan als het om de opvang van asielzoekers gaat, is geen enkel probleem. Als het even kan in de eigen regio opvangen en - als ze wel in Nederland komen - snellere procedures richting status of terugkeer zijn daarbij prima te verdedigen idealen.
Asielzoekers hoeven echt niet net zo feestelijk te worden binnengehaald als de goedheiligman. Maar de totale ontmenselijking van onze medemens - die het vaak een stuk minder goed heeft dan wij - is echt iedere grens voorbij. Ook asielzoekers zijn onze naasten, of we dat leuk vinden of niet. Zeker voor christenen ligt er dan een duidelijke opdracht.