Van boekenbaas naar manager in de zorg
Eigenlijk maakte Gerdie Schellevis al eerder een carrièreswitch: die van afdelingschef in een supermarkt naar bibliothecaris. “Ik ben altijd al een fervent lezer geweest”, lacht Gerdie. “Dus toen ik in 2002 van mijn hobby mijn werk kon maken, heb ik geen seconde getwijfeld.” Ze volgde, naast haar baan, de opleiding tot bibliothecaris en werd vestigingshoofd van de bibliotheek in Ouddorp. “De bibliotheek was nieuw in het dorp. Eerder kon je alleen boeken lenen bij de bibliobus, die af en toe langskwam. Als team kregen we veel vertrouwen van de directie en hadden we de vrije hand om dingen te organiseren, zoals een knutselactiviteit bij de Kinderboekenweek, een filmavond of een lezing van een bekende schrijver. Eén van de mooiste momenten was toch wel de lezing door Arjan Erkel, toen de bibliotheek afgeladen vol zat met belangstellenden.” Later kreeg Gerdie ook de vestigingen in Oude-Tonge en Middelharnis onder haar hoede en werd ze regiomanager Goeree-Overflakkee van Bibliotheek Zuid-Hollandse Delta. “Ik vond het heerlijk om altijd met boeken bezig te zijn. Daarnaast is de bibliotheek ook een plaats van ontmoeting, waar je mensen met elkaar in contact kunt brengen. Dat betekent iets voor de samenhang in een dorp. En je kunt er terecht voor een stukje educatie, zoals een cursus, workshop of filmavond.”
Kan ik ook nog iets anders?
Toch kriebelde er iets bij Gerdie. “Ik had nog steeds plezier in mijn werk, maar ik kreeg een bepaalde onrust in me. Steeds vaker speelde de vraag door mijn hoofd: wil ik dit tot mijn pensioen blijven doen? Kan ik ook nog iets anders? Je zou het sleur kunnen noemen. Ik deed al drie jaar met veel plezier vrijwilligerswerk bij Sjaloom Zorg op woonzorglocatie Westplaat. Gezellig een praatje maken met de bewoners of samen een activiteit doen. Ik voelde me daar altijd heel welkom en was er op mijn gemak. Toen ik de vacature voor een regiomanager zag, dacht ik: waarom ook niet? Ik had geen enkele ervaring in de zorg, maar ik heb gewoon gesolliciteerd en ik mocht op gesprek komen. Niet veel later werd ik aangenomen en startte ik in april 2019 als regiomanager van de woonzorglocaties De Stove en Westplaat in Sommelsdijk. Een bijzondere situatie, want op de Westplaat ging ik van vrijwilliger naar leidinggevende. Dat is best even zoeken. Alle complimenten aan het team voor de manier waarop zij dat opgepakt hebben. We hadden dezelfde motivatie: we gaan er met z’n allen voor!”
Blanco
Als regiomanager is Gerdie Schellevis onder andere verantwoordelijk voor het management, de financiën, de werkroosters en het aannamebeleid van de woonzorglocaties. Daarnaast onderhoudt ze de contacten met de belangenbehartigers van de cliënten. “Ik doe geen verpleegkundige handelingen. Daar ben ik niet voor opgeleid en daar heb ik een uitstekend team voor achter me staan. Ik doe overigens wel mee met de periodieke e-learnings die mijn collega’s moeten volgen. Zo leer ik veel bij over bijvoorbeeld diabetes, dementie en stomazorg.” Hoe is het om zonder zorgervaring op een woonzorglocatie te gaan werken? Gerdie glimlacht. “Je moet heel erg openstaan om erin te kunnen groeien. Voor mij was het fijn om blanco vragen te kunnen stellen aan de medewerkers. Ik vroeg dingen die ik oprecht niet wist. Waarom doe je dit en waarom doe je het zo? Gaat het altijd zo of kan het ook anders? Dat werkt voor beide kanten heel verfrissend.”
Corona
Van sleur is er in de woonlocaties geen sprake. Tijdens het gesprek beantwoordt Gerdie een aantal dringende telefoontjes, komt een medewerker sleutels halen en levert een cliënt de tablet in, waarop hij muziek heeft geluisterd. Het leven in een woongroep is nooit saai en kent altijd uitdagingen. Dat heeft Gerdie met name gemerkt toen de coronacrisis uitbrak en er op beide locaties meerdere besmettingen waren. “Het is heel heftig geweest. Het doet echt wat met je als je uit vijf verschillende slaapkamers een piepende ademhaling hoort komen en je je afvraagt of deze bewoners de volgende morgen zullen halen. Wat voel je je dan nietig en klein. Gelukkig heeft iedereen het overleefd, maar het was erg pittig voor zowel de cliënten als het team. Op de Westplaat zaten de bewoners bijvoorbeeld tijdens de kerstdagen in quarantaine op hun kamer. Bovendien hadden verschillende teamleden ook corona, waardoor iedereen extra taken had. Je helpt dan mee waar je kan. Toen heb ik echt heel sterk de eenheid van het team ervaren.”
Bluf
Een grote verandering van de bibliotheek naar de zorg vindt Gerdie toch wel de vele afkortingen die in de zorg gebruikt worden. “Dat was echt even wennen. Bij mijn eerste vergadering kreeg ik een pagina voor mijn neus met wel vier, voor mij onbekende, afkortingen erop. Het is dan handig dat je als bibliothecaris snel kunt interpreteren, maar soms moest ik echt even opzoeken waar een afkorting voor stond. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me er ook weleens doorheen gebluft heb. Nu kan ik daar wel om lachen, zeker als ik mezelf dezelfde afkortingen hoor gebruiken.” Of de overstap lastig was? Gerdie denkt even na. “Lastig? Nee, dat niet. Ik heb het niet zwaar gehad, maar ik had het me wel minder moeilijk voorgesteld. Ondanks alle waardering die er was, heb ik echt wel momenten gehad waarop ik dacht: ga ik dit ooit leren?”
Extra mooi
Ze ziet ook overeenkomsten tussen haar werk in de bibliotheek en haar functie in de zorg. “Ik wil ervoor zorgen dat de dingen op orde zijn. Voor zowel, destijds, de medewerkers en klanten van de bibliotheek, als voor het team en de cliënten die ik nu onder mijn hoede heb. Verder is communicatie een grote gemene deler. Als er in de bieb een klant langskwam die een boek was kwijtgeraakt, zochten we samen in alle openheid naar een oplossing. Datzelfde heb ik hier als het gaat om een indicatie of een operatie van een cliënt.
Het verschil tussen beide werkomgevingen zit vooral in de zorg die de cliënten nodig hebben. “Ik zoek het beste voor mijn cliënten, die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Dat geeft diepgang en maakt dit werk extra mooi. Het zit soms in heel kleine dingen. Zo zag ik in de winter een medewerker een dienblad vol sneeuw naar binnen dragen om met een cliënt, die niet naar buiten mocht, toch een sneeuwpop te kunnen maken. Dat vind ik hartverwarmend. De titel van ons beleidsplan is ‘Van goed naar goud’ en ik lever al mijn inspanningen om dat waar te maken. Voor mijn medewerkers, maar vooral voor mijn cliënten.
Geen dag spijt
Hoe ze terugkijkt op haar overstap? Daar is Gerdie stellig over: “Ik heb er geen dag spijt van gehad. Bij de bibliotheek heb ik het ook heel goed gehad, hoor. De onrust zat echt in mijzelf. Ik ervaar nu zoveel meer uitdaging. Het is heel verfrissend om over compleet andere dingen na te moeten denken. Je hersenen worden echt opnieuw uitgedaagd. Ik kan iedereen aanraden om een switch te maken. Het heeft mijn leven echt verrijkt.”
