INGEZONDEN: Goereese vrouw
Wethouder Visser en ondergetekende werden al spoedig uitgenodigd om naar het voorlopig ontwerp te komen kijken en het te beoordelen. Samen ondernamen we in de lente van 1996 de reis naar Helvoirt in Noord-Brabant. Het was een gezellige reis, waarbij ik Visser beter leerde kennen. Toen we in Helvoirt bij de familie Bremer aankwamen, werden we met koffie ontvangen. Maar toen kwam het. In het atelier werd ons het kleiontwerp van het beeld getoond. Voor het vrouwenfiguur had mevrouw Bremer zelf model gestaan. Tsja, het zag er wel heel mooi uit, maar Visser vond de rok van de dame wat aan de korte kant. Hij gaf met zijn vinger de lengte aan die hij acceptabel vond. Nou, dat was niet naar de zin van de heer en mevrouw Bremer. In het beeld moest vaart zitten. ‘Je denkt toch niet dat, toen die vrouwen naar de muur stormden om pek over de vijand te gooien, zij erg hadden in hun rokken?’ Hoewel ik zelf ook voor een fatsoenlijke roklengte was, moest ik hen wel gelijk geven. Uiteindelijk werd de lengte van de rok gemiddeld tussen de wens van Visser en die van de familie Bremer. Welke lengte de rok uiteindelijk had na het gieten van het beeld, heb ik maar niet nagemeten. Verlengen was toen niet meer mogelijk.
Beiden kregen wij bij dit bezoek een miniatuur bronzen beeldje van het ontwerp. Dit heb ik nog steeds in m’n bezit. Ik heb me afgevraagd wat een goede bestemming voor dit beeldje is. Zou het een idee zijn om het beschikbaar te stellen aan de dapperste vrouw in Goedereede? Maar ja, wat is dapper? Op internet zijn zo’n 22 definities van dapper te vinden. Om daar de Goereese vrouwen vanuit Putten op te beoordelen, vind ik teveel gevraagd. Daarom heb ik besloten het aan het Goerees museum beschikbaar te stellen.
Met een hartelijke groet vanuit Putten,
A. van de Breevaart