Terug in de tijd: ‘De Noordzee vissen ze nooit dood, nooit van z’n leven…!’
De 79-jarige oud-visser Aren Melissant heeft jl. woensdag, met nog een aantal plaatsgenoten, in het radioprogramma ‘Stellendam Centraal’ zijn radio-debuut beleefd. Tegenover de beide interviewers van Sipriaan en Hans Zoet zat dhr. Melissant duidelijk op z'n praatstoel en hij praatte heel genoeglijk de hem toegemeten ‘zend’tijd vol…
Dhr. Melissant, hij voer van z'n 11e tot z'n 68e, heeft de luisterende natie doen weten dat de genomen quoteringsmaatregelen ter bescherming van de visstand geheel overbodig zijn, "want", zei dhr. Melissant, "ze vissen de Noordzee nooit dood, die krijgen ze nooit dood ook, nooit!" "Als de visserman niet genoeg meer vangt, dan moet hij er vanzelf mee stoppen en dan zal de vis gelegenheid krijgen zich te herstellen", was - vrij vertaald - de argumentatie van dhr. Melissant. Hij liet zich ook niet afleiden door complimentjes over z'n kop, z'n mooie snor en z'n opzettelijk scheef staande pet, want ook dáárop zei' ie: "Mar'e de Noordzee doodvisse doe' we ze nooit!!" "Er komt steeds in, daar zitten ze wel over te zweten, maar nooit, hoor!"
Over het vangen van tong had dhr. Melissant dan ook z'n eigen visie: "Ze vange nog zat en ze motte ze door laete vange, ze komme toch nooit op, de zee komt nooit leeg". Hij vond dat de maatregelen van de overheid ertoe leiden dat anderen nu de tong wegvangen. "'t Is nou eenmaal zo," stelde hij vast. Daarbij herinnerde dhr. Melissant ook aan de vrees van enkele jaren geleden dat de garnalen zouden verdwijnen: "Nu vangen ze weer duizend kilo per dag, hoe kan dat...?" stelde hij de vraag. "Ze kunnen nu net zoveel vangen als ze willen!"
Dhr. Melissant had naar genoegen z'n zegje gedaan, maar hem restte nog een antwoord op de vraag wat hij zou gaan doen als hij weer geboren zou worden: "Geen visserman meer", stelde hij nadrukkelijk vast. "Want aan de wal lachen ze je uit en ze eten er ook drie keer per dag. Boer te zijn bleek ook niets voor dhr. Melissant, slechts de status van rentenier zou hem aantrekken, zo verzekerde hij.
In het verloop van de uitzending werden nog gesprekken gevoerd met o.m. mevr. v.d. Linde (garnalenpelster), P. Fopma over de visserijschool, J. van Wezel, dir. Rabo-Bank, burg. Van Velzen, mevr. Grinwis-Blok (gemeenteraadslid), dhr. Snoeij, badmeester, dhr. Bruinsma van de school voor steenzetters, Jan Vlietland, over het natuurmonument "De Kwade Hoek", Katy Wesdorp uit Dirksland over de archeologen Ver. "De Motte" en weth. L. Visser. Ds. Van Kooten, die ook was aangekondigd, moest i.v.m. een begrafenis afzeggen.
Dhr. Visser besloot zijn terugblik op de ramp met een woord van dank aan het gehele volk voor de toen ervaren hulp. Ook voor de houding van ons Koningshuis had dhr. Visser alle bewondering, waarom hij nu zei: "Ik heb toen ook Prins Bernhard ontmoet en ik kan geen kwaad woord meer van die man horen, 't was geweldig!"
Uit de krant van 1976