Meditatie: Christus komt (II)

2. Zijn waarschuwing aan de wereld

Iedereen zal Hem zien! Ook degenen die Hem doorstoken hebben. Dus ook de soldaten die de spijkers geslagen hebben door Christus' handen en voeten. Ook de soldaat die de speer in Zijn zijde gestoken heeft. Dat heeft destijds diepe indruk op Johannes gemaakt. In zijn Evangelie heeft hij er reeds op gewezen dat het daar ging om vervulling. van Zach. 12:10, de tekst die hij hier ook citeert. Dit doorsteken ziet op het verwerpen van Christus als een willens en wetens verachten van de Redder der wereld. In deze zaken kwam de afgrijselijke haat en verachting van de wereld openbaar.

Het zien van die verheerlijkte Christus zal wat zijn voor die soldaten van Golgotha! Voor Kajafas! Voor Pilatus! Ja, maar tegelijk proeft u wel, dat het niet alleen om hen gaat. Lees maar verder: "En alle geslachten van de aarde zullen over Hem rouw bedrijven". Het gaat blijkbaar om de gehele mensheid en dat met alle mogelijke standen en rangen, die Christus wederom gekruisigd hebben. En dat kan op vele manieren! Dat hebben allen die op de een of andere manier meegewerkt hebben aan de film "The last temptation" gedaan. Het zal wat zijn voor de hoofdrolspeler om de verheerlijkte Christus te zien! Dat hebben allen gedaan die in onverschilligheid gezegd hebben niet in Jezus te geloven. Dat geldt van alle kerkmensen die het bloed van Christus onrein achten. Een tussenweg is er niet: of dat bloed is ons alles en we kennen geen groter verlangen dan het Lam Gods te zien of we doorsteken Hem. We kunnen Hem roemen met onze lippen en ondertussen Hem verwonden met het zwaard van ons wereldgelijkvormige leven! Wat zal dat een ontdekking zijn! Dan Christus te moeten ontmoeten!

Het is niet onder woorden te brengen hoe erg dat zal zijn. Johannes moet dan ook naar een beeld zoeken om dat te beschrijven: "En alle geslachten van de aarde zullen over Hem rouw bedrijven". Hij gebruikt het beeld van de rouw die een moeder in het oosten bedrijft als zij haar enige zoon moet verliezen. Voor rouw bedrijven staat er in het Grieks een woord dat het best vertaald kan worden met zichzelf op de borst beuken! Wat een verdriet! Wat een angst!
Weet u wat ik hier tegelijk in opluister, ik bedoel dat "En alle geslachten van de aarde": dat aan het einde, ondanks alle plagen, bijna de hele wereld onbekeerd is gebleven! Dat heeft Christus ook verteld in de gelijkenis van 5 wijze en 5 dwaze maagden. Tien op een hele stad, wat is dat? Die kant gaat het op. Denk maar aan het probleem van de kerkverlating. En hoe is het nu met ons? Liggen we vast in dat Woord? Hebben onze ogen een heerlijkheid in Christus te zien gekregen die ze niet meer missen kunnen? Of is het alleen nog maar een vorm? Ik bid u: ga tot Christus om van Hem ogenzalf te kopen, opdat U zien mag. Ja, want dit beeld verraadt ook dat Christus komt op een uur dat Hij niet of zelfs niet meer verwacht wordt. Hadden de geslachten van de aarde dit verwacht, dan zouden ze zich gereed gemaakt hebben.
Nu geldt dat niet alleen de wederkomst. We kunnen ook nu ineens weg zijn. Lees de advertenties eens: 20, 38, 45 en ga maar door. En hoe is het dan?! Kunnen we sterven? God ontmoeten? Christus ontmoeten? O machtig wonder, als we hier onze ogen hebben laten meenemen in de richting van het Lam Gods. Dan komen we met de schrik vrij! Zalig zijn de doden die in de HEERE sterven.
Maar hoe vreselijk als dat niet zo is! De mensheid zal zich op de borst slaan als teken van rouw en vrees. Deze tekst correspondeert met Zach. 12:10. Toch is er sprake van een groot verschil. Daar gaat het om Israël dat tot inkeer komt en rouw bedrijft als een hartelijk leedwezen over de bedreven goddeloosheid. Hier gaat het daarentegen om een geconfronteerd worden van een wereld die zich niet bekeerd heeft met Hem Die zij verworpen hebben. Hooguit speelt hier het dubbele mee, dat voor de oprechten bij het zien van Christus in Zijn heerlijkheid de tekenen van het doorsteken oorzaak zullen zijn van verdriet over hun zonden die deze wonden noodzakelijk maakten. Maar het hoofdaccent van de tekst ziet echter met name op de goddelozen en ongelovigen bij wie deze tekenen angst en vrees zullen wekken. Zo heeft Christus in de dagen van Zijn vernedering ook gesproken van Zijn wederkomst tegenover het Sanhedrin.
Waarom dit wenen? Omdat de mensheid dan in volle heerlijkheid Hem erkennen zal die hier veracht werd. Ze zullen Hem herkennen die over hen geweend heeft, die hen gebeden heeft, op de deur van hun leven geklopt heeft. En de deur voor Hem dicht geworpen!

O, dit staat nu te gebeuren. Christus is op weg. En het grootste traject is afgelegd. Ja, amen. Johannes gebruikt hier in combinatie het Griekse "ja", dat de betekenis heeft van "gewis en zeker", en het Hebreeuwse "amen", dat "voorwaar" betekent. Zo schrijft hij in de taal van de Griek en van de jood hetzelfde, om de zekerheid te onderstrepen.

Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van 18 november 1988.


-