Meditatie: Grondeloze barmhartigheid

Stond u ooit voor een stille gracht met hoge huizen? De strakke omlijning weerspiegeld in het rimpelloze water? Zo is onze tekst. Beeld en tegenbeeld. Noach met de zijnen; dwars door die ontzaglijke watervloed; en het tegenbeeld: de doop. Noach, die hebben z'n tijdgenoten wat bespot. Noach, en zijn God ook. Wie bouwt er nu zo'n schip op het droge? Maar Noach werd behouden. En zijn tijdgenoten? Die kwamen om. Petrus zegt tot de lezers van zijn brief, die ook zo van hun tijdgenoten te lijden hebben: zoals Noach door het water heen behouden werd, zo ook jullie door je doop. Niet de doop op zich natuurlijk, maar de werkelijkheid van de doop in Christus de Heere. Behouden door in het geloof de doop te verstaan.
Het beeld: dat is Noach. Wat trekt er een oordeel van God over de wereld in de zondvloed. "Want Ik, zie, Ik breng een water over de aarde". Wat zit de zonde diep ingevreten. Maar Noach vond genade in de ogen des Heeren. Waar heeft hij dat aan te danken? Aan God. Aan Zijn verkiezende liefde.

En het tegenbeeld: de doop. "Door hetwelk de doop beduid werd". Maar dat water in de doopvont versmoort toch nog niet? Als de doodswateren bij Noach? Verkijk u niet. Het wijst de onreinheid aan, waarover de toorn van God ontbrandt. "Kinderen des toorns". Beseffen wij het gewicht van de zonde? Daar breekt iets in ons. En we krijgen God nodig. Ondertussen, wie in ongeloof en onboetvaardigheid voor God verder leeft, komt er nóg in om. Verschrikkelijke werkelijkheid is dat, de ongelovige en onboetvaardige wereld wordt met de zondvloed gestraft. En die wereld is onder ons en in ons waar we alleen op deze wereld gericht leven. Zonder vreze des Heeren. Eten, drinken, ten huwelijk nemen... net als in de dagen van Noach.

Maar Noach vond genade. Hij werd behouden. Dat tekent en bezegelt de doop ook. Behoud. Reiniging in Christus. Die het woestkolkende oordeelswater 'temde'. Toen al Gods golven en baren over Hem heen gingen (Ps. 42). Op Golgotha. In Christus is het oordeel uit het water weggenomen. En het behoud erin gelegd, door de opstanding uit de doden.

Noach werd behouden en bewaard door Gods barmhartigheid. Dat is toch een wonder! En de kinderen van de gemeente die gedoopt worden. Onrein, ja, maar ik hoorde een dringend gebed. Het gebed van de gemeente. Ouderen, jongeren. Een worsteling om het behoud van de 'gemerkte' kinderen van de gemeente. "Wij bidden U (dat is de Heere, dezelfde God van het strenge oordeel) bij Uw grondeloze barmhartigheid, dat Gij deze kinderen genadig wilt aanzien".

Wat hebben ze dat gebed nodig. Een ootmoedig gebed. Bij Uw grondeloze barmhartigheid. De doop bezegelt Gods peilloze barmhartigheid in Christus voor zondaren. Wat een wonder. Zijn onze gebeden daarom zo vaak zo zonder kracht, omdat we geen zak vol beloven voor God leegschudden? (Luther). "Genadig aanzien en door Uw Geest Uw Zoon Jezus Christus inlijven". Dat is het gebed om geloof in de harten van de kleinen. En er is alle genadige aanleiding om het te bidden, vanwege de doop. O Heere, werk het uit. Laat ze niet verdwalen. In de zonde. Want Cham, die later gevloekt werd, was ook in de ark...
De doop maakt het geloof, levend en vol werkzame beweging, niet overbodig. Hij róépt juist om geloof. En het ontvonkt eraan. Geloof dat met twee woorden leert spreken. Ootmoedig buigend vanwege de zonde, maar daarin bij de beloften van God niet weg te slaan.

Petrus schrijft: de doop behoudt. Met dit doel, dat de doop zal functioneren. En waar functioneert hij? Daar waar wij onze zonden leren belijden. Dagelijks. En waar wij gelovig op de doop in al haar beloftenrijkdom zien. Daar wordt hij ons, net als toen in Klein-Azië, onder de voeten geschoven. Zo dikwijls als we door onze zonden terneergeslagen worden. Gelovig op de doop zien. Op Hem, Die zich daarin wegbelooft. Dooptheorieën behouden niet. Het gaat om de betrokkenheid op de levende Christus. Dit is ons gebed voor persoonlijk leven en voor de gemeente: "Heere, leer ons onze doop verstaan en leer ons er uit leven".

Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van 4 november 1988