De natuurlijke mens
De Heilige Geest leert Zijn hemels onderwijs op een geestelijke wijze. Je kunt van Hem eigenlijk niet anders verwachten. Het past bij Hem en ligt Hem goed. Bij de ontvangst van de hemelse lessen maakt het Woord onderscheid tussen de natuurlijke en de geestelijke mens . In deze meditatie over de eerste van deze twee. Volgende week meer over de tweede.
Bij de natuur moeten we een sprong terug doen in de heilsgeschiedenis. God schiep de mens naar Zijn beeld en gelijkenis. Door het blazen van de Heere werd de mens een levende ziel. De adem des levens van Zijn schepper ontvangen. Verbonden aan Zijn God, elkaar en het totale geschapene, de mens viel en de menselijke natuur werd bedorven. Van nature... Wij hebben aan onszelf genoeg en God niet nodig. Natuurlijk: zoals de mens buiten de genade is.
Optimistische bespiegelingen en een hoogdravende mensvisie worden ten beste gegeven. Een griezelige ontwikkeling met totaal geen grond in de concrete werkelijkheid. De mensheid gaat er niet op vooruit. De heilsstaat op aarde door menselijk vernuft en ijver zal uitblijven.
De natuurlijke mens verstaat niet de dingen van de Geest van God. Hij spreekt en getuigt van Jezus. De van de Vader en de Zoon uitgaande is daar goed in. De noodzaak van geloof en wedergeboorte, het kruis van Christus, vergeving in de reinigende werking van het bloed des Lams, rust in Zijn won den... De Geest doet niet liever dan op Hem de aandacht te vestigen. Hij leidt uw hand naar Zijn hand, Hij hecht uw oog op de kruisliefde van het Lam, Hij opent ons oor om de Harttonen en de Harteklop van de Eeuwige God op te vangen. Door het Woord. En die natuurlijke mens? Hij ontvangt de woorden niet. In variatie van brute afwijzing tot tijdelijke aandoening. Afweer en afkeer in plaats van inkeer. Dit is afgaan op het eeuwige vuur. Hoor en zie hoe de Geest goede woorden spreekt van Zijn Zender. Hij omsingelt harten met de vurige liefde van de Heiland.
Het wordt zelfs nog forser aangehaald: ze zijn hem een dwaasheid. Dat is feitelijk onjuist. Voor die mens(en) zijn ze dwaasheid, dat ligt aan de smaak en het inzicht van die mens. Het is heel gedurfd om de arbeid van de Hoogste Wijsheid dwaas te noemen. Wie zou de geleerdheid van Einstein met dommigheid en absurditeit wagen te bestempelen? Nu Zijn werk, Zijn onbegrijpelijke zondaarsliefde, Zijn genade in Christus, het kruis en het Offerlam op Golgotha: dwaasheid? Die dat zegt of denkt is dwaas. Die er licht in ontving, bij wie de ogen open gingen voor de Heiland in Zijn schoonheid, komt met een andere belijdenis: O, diepte des rijkdoms! Wie staat achter dit doorgebroken inzicht ? Hij Die daalde uit het Hooggebergte van Gods hemel en neerkwam in de laag vlakte van onze existentie. Aan het evangelie zit smaak en reuk.
De Geest blijft actief. Om van natuurlijke mensen geestelijke mensen te maken.
Om te leren: er is meer dan het zien- en zinlijke bestaan. Christus richt Zijn Geestelijke Koningschap op in de har ten van Zijn volk. Eén kan onze onwil verbreken en door onze onmacht door breken: de Geest des Heeren. Dit leide ons tot het voortdurend gebed: Och, schonk Gij mij de hulp van Uwen Geest.
Deze overdenking stond eerder in Eilanden-Nieuws van 7 augustus 1992