Opiniecolumn: Swiffer
Ik kan me zo voorstellen dat op een zomerse dag een mug en haar vriendinnetjes tegen elkaar zeggen: 'Kom, laten we naar dat lekkere adresje gaan.' Dat ze vervolgens tegen de hor vliegen en zeggen: 'Hé, die zat er vorig jaar nog niet in.' Daarna drie rondjes om het huis vliegen om toch ergens naar binnen te glippen. Daarna weten ze precies onze kamer te vinden en houden zich schuil tot de avond invalt.
En jawel hoor, net als ik bijna slaap gaan ze op patrouille. Ik merk in de eerste instantie nog niks, omdat ik bijna instap in de trein naar dromenland. Boven me beweegt het bed. 'Jenn, d’r zit een mug in de kamer!' 'Hoe is het mogelijk!' denk ik bij mezelf. Die trein kan ik vergeten, want slapen zit er voorlopig niet in. Eerst moet die mug gevangen worden, oftewel, zij mag niet meer verder vliegen.
Dus pak ik mijn grote vriend erbij. (Mochten mensen deze nog niet in huis hebben, het is zeer aan te raden.) De Swiffer. En dan begin ik met het ritueel. Ik pak een zakdoekje en doe hem aan de Swiffer. Mochten er in noodsituaties geen zakdoekjes zijn, dan is een kledingstuk ook te doen. Vervolgens wacht ik tot de mug op het plafond zit en begint de brute moord. Met de Swiffer kun je makkelijk en vliegensvlug de mug vangen. Daarnaast kan de agressie ook geuit worden. Meerdere vliegen in 1 klap dus. Aansluitend vouw je het zakdoekje op en gooi je deze weg. Vergeet niet de overige resten met een nat washandje van de muur te halen. Tenzij je na de zomer opnieuw wil verven.
Snel doe ik het licht weer uit en duik mijn bed weer in. Gelukkig, net op tijd de laatste trein gepakt naar dromenland.