Afscheidsdienst ds. Procee met tekst uit Kolossenzen
De predikant noemt het een voorrecht dat hij in Middelharnis mocht dienen. "Ondanks dat we er natuurlijk naar uitzien om naar Canada te gaan en onze (klein)kinderen weer te zien, valt het moeilijk om deze gemeente weer te verlaten." De laatste preek is uit Kolossenzen 3 vers 1: 'Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods.' Het thema is de zegen van Christus' opstanding. De preek is opgedeeld in drie punten, namelijk: bekering, bevel en bemoediging.
Door Erwin Guijt
Strijdbaar
Na de preek volgt er een drietal toespraken. Allereerst ds. Ruis namens de classis Rotterdam. Deze is zelf niet fysiek aanwezig, maar zijn toespraak wordt voorgelezen. "Ik zou u op drie manieren willen typeren. Allereerst uw bescheidenheid. Op vriendelijke en innemende wijze ging u met anderen om. Als tweede was er een hartelijke verbondenheid aan de Schrift en de daarop gegronde belijdenissen. U toonde zich strijdbaar als het ging om de verdediging van de beginselen. Ten derde was daar uw liefde voor het zendingswerk. In verschillende vergaderingen werd uw diepe bewogenheid daarvoor zicht- en hoorbaar." Ds. Ruis spreekt de wens uit dat hij zijn broeder weer hoopt te ontmoeten. Hetzij hier op aarde, dan wel in het hemelse. "Geliefde broeder, wij wensen u en uw vrouw van harte Gods zegen toe."
Oud-consulent van de gemeente, ds. Visser, deelt – wellicht dominees eigen – eveneens zijn bijdrage op in drie punten. Maar hij begint zijn verhaal met een wens. "Dat uw werk bij de Free Reformed Churches in Canada ook weer vruchtbaar mag zijn." Zoals de predikant al in zijn afscheidsinterview in het Eilanden-Nieuws van vorige week aangaf, waren de eerste weken in Middelharnis niet gemakkelijk. "Daarom werd u aangeraden om regelmatig de kinderen en kleinkinderen in Canada te bezoeken, wat jullie iedere zomervakantie deden." Ds. Visser nam dan de zaken waar in de gemeente van Middelharnis.
Duizend preken
Tot slot is het de beurt aan ouderling Den Boer, namens de kerkenraad. "U bent de twaalfde predikant die deze gemeente geleid heeft. Kijkend naar de geschiedenis zien we dat u de predikant bent die hier het langste heeft mogen dienen. Dat terwijl u binnenkwam in een moeilijke tijd, waarin de kerkenraad voor de helft bestond uit nieuwgekozen broeders. We zijn u erg dankbaar voor alle steun en betrokkenheid die we vanuit u ervaren hebben. Vorige week zei u het zelf zo mooi: het was geen offer, maar een voorrecht. Gods Woord stond centraal, en zo hoort het ook. Altijd klonk de oproep om tot Christus te gaan en het van Hem alleen te verwachten. Ons gebed is dat de Heere het werk wat u heeft gedaan, en ook bij leven en welzijn nog zál doen, wil zegenen. Hij is niet aan tijd of plaats gebonden."
Getuige het kerkarchief hield ds. Procee ruim duizend preken en overdenkingen te Middelharnis, concludeert Den Boer. Hij vergeet ook niet de vrouw van ds. Procee te bedanken. "Ik richt me nog even tot u. Uw man heeft veel aan u gehad, en wij als gemeente ook. De deur van de pastorie stond altijd open." Nadat de toespraken zijn afgerond, bedankt de predikant de sprekers. "Ik wil niet in herhaling vallen, dat mocht niet van mijn vrouw. Maar ik wens jullie allen van harte Gods nabijheid toe, de Heere zij met jullie."