Anne-Marije Pollemans (19) is internationaal vrachtwagenchauffeur: "Ik wil later graag mijn eigen transportbedrijf beginnen"
Anne-Marije Pollemans groeide op in een bevlogen transportfamilie en raakte al van jongs af aan vertrouwd met de vele facetten van het vak. Toch was het voor haar niet vanzelfsprekend om zelf ook chauffeur te worden, zegt ze. "Die keuze maakte ik pas toen ik na het overlijden van mijn opa steeds vaker mee ging helpen in het familiebedrijf. Na de Havo op de Prins Maurits in Middelharnis ben ik naar het Scheepvaart en Transport College in Rotterdam gegaan, waar ik de mbo-opleiding Manager Transport en Logistiek volg. Inmiddels zit ik in het laatste jaar en loop ik tot juli stage in het transportbedrijf van mijn schoonfamilie in Raalte." Tijdens deze stage gaat Pollemans twee dagen per week op pad met de vrachtwagen, de andere werkdagen is ze bezig met de administratieve taken van het beroep. "Die afwisseling vind ik erg leuk", geeft ze aan. "Zo leer je beide kanten van het vak kennen. En dat is ook belangrijk, want ik wil later graag mijn eigen transportbedrijf beginnen."
Internationaal
Sinds kort rijdt de jonge, ambitieuze chauffeur niet alleen in Nederland, maar ook internationaal. "Dat is heel leerzaam. Je ziet veel van de cultuur van een ander land en je komt op allerlei verschillende plekken." Bij deze ritten overnacht ze in de slaapcabine van haar truck. Of ze dat niet spannend vindt? "Ik kijk heus wel waar ik overnacht", antwoordt Anne-Marije lachend. "Via collega’s weet ik waar ik veilig kan staan. Soms sta ik ook wel samen met bekenden." Het vinden van een beveiligde parkeerplaats is niet altijd even gemakkelijk. "Die zijn al snel vol, zodat ik soms langer door moet rijden dan ik zou willen. Het lukt niet altijd. Maar ik voel me nooit echt onveilig. Als ik toch op een onbeveiligde plek sta, heb ik nog altijd ter bescherming spanbanden tussen mijn portieren. Ze komen bij mij echt niet zomaar binnen."
Ze vindt het wel jammer dat er door corona onderweg niet binnen in een restaurant gegeten kan worden. De chauffeurscafés zijn vanwege de maatregelen dicht. “Dat is best saai en ook weleens een beetje eenzaam”, merkt Pollemans op. "Je kunt wel eten afhalen, maar dat moet je dan vervolgens in je eentje in je vrachtwagen opeten. Je zit dus eigenlijk alleen maar in je cabine." Gelukkig is het daarbinnen wel gezellig. Pollemans heeft het interieur helemaal naar haar eigen smaak aangepast. "Ik heb lampjes bevestigd en ik heb zelf verschillende delen van de cabine gecapitonneerd. Dat inrichten is een hobby van me. Het is een beetje een Scandinavisch stijltje geworden. Echt mooi." Wat ze allemaal doet als ze stilstaat? "Dan heb ik bijvoorbeeld alle tijd voor Netflix, maar ik leer ook voor mijn examens. Ik vermaak me wel, hoor."
Fluiten en fluisteren
Anne-Marije Pollemans krijgt regelmatig verbaasde reacties als ze anderen vertelt over haar werk als vrachtwagenchauffeur. "Dat je dat durft, je bent maar zo’n klein meisje!" Zelf staat ze daar niet meer zo bij stil. "Ik ben me er vaak niet eens meer van bewust dat ik in een mannenwereld werk. Je moet natuurlijk wel je mondje bij je hebben en niet over je heen laten lopen. Het gebeurt nog af en toe dat ik bij een bedrijf binnenkom en merk dat er achter mijn rug gefloten of gefluisterd wordt. Maar over het algemeen is er echt wel gelijkwaardigheid. Mannelijke collega’s springen bij als ze zien dat er iets niet lukt, omdat het te zwaar is. Dat vind ik helemaal niet erg en dat waardeer ik alleen maar. Wat ik wel vervelend vind, is als ze komen helpen terwijl ik het prima zelf af kan."
Hoewel de mannen nog behoorlijk de overhand hebben, neemt het aantal vrouwelijke vrachtwagenchauffeurs toe, ziet Pollemans. "Dat heeft denk ik te maken met de vele promoties en de subsidies die er zijn. Op de snelweg en bij bedrijven en restaurants kom ik steeds vaker andere meiden tegen. Dat is leuk. Mijn zusje Charlotte gaat ook rijden, ze zit nu in het tweede jaar van de opleiding, die ze versneld doorloopt."
Welke skills een vrachtwagenchauffeur nodig heeft? "Over het algemeen moet je praktisch ingesteld zijn", zegt Anne-Marije. "Je moet in elke situatie snel kunnen handelen. En niet te veel nadenken, want de planning kan altijd veranderen. Daarin moet je flexibel kunnen zijn." Voor vrouwelijke chauffeurs is een positieve instelling extra belangrijk. "Trek je niet alles aan van wat er gezegd wordt. Doe gewoon je werk en vind de kracht in jezelf. Daar kom je heel ver mee. Tegen meiden die graag vrachtwagenchauffeur willen worden, zou ik willen zeggen: niet twijfelen, gewoon doen. Wees niet bang en geloof in jezelf. Er zijn zoveel vrouwen die het doen. Als zij het kunnen, kun jij het ook."
Vrouwen met een 'mannenberoep'
Dit is het eerste interview van een Flakkeese vrouw met een 'mannenberoep'. Mocht u een vrouw kennen die werkzaam is in een beroepsgroep die wordt gedomineerd door mannen, tip dan de redactie via 0187-745450 of redactie@eilandennieuws.nl.