Ethiek: Wonderlijk
Even leek het erop dat je in de politiek maar beter niet goed voor de mensen kunt zorgen. Het gaat kennelijk vooral om eigen macht en ambitie. Een wat droevige en teleurstellende constatering, vlak na de verkiezingen.
Daar komt dan bovenop de formatie van een nieuw kabinet. Daar zijn forse problemen ontstaan. De vraag is of er aan de formatietafel in negatieve zin is gesproken over het kamerlid Omtzigt. De minister-president kon zich daarover niets herinneren, maar uit de stukken bleek dat er wel over gesproken was. Kennelijk was de herinnering van de minister-president niet helemaal correct. Dat is trouwens een probleem waar onze huidige minister-president wel vaker last van heeft. Hoe het verder ook zij, dat moet dan verder uitgezocht worden en gewogen.
Het merkwaardige daarbij is dat de Tweede Kamer met 17 woordvoerders dan 14 uur lang bezig is om de waarheid op tafel te krijgen. Uiteindelijk mondt dat dan uit in een tegenstelling, waarbij de premier zegt dat hij geen herinnering heeft en anderen zeggen dat hij hier niet de waarheid spreekt. De één zegt: 'Het is wel waar' en de ander zegt: 'Het is niet waar.' En zo blijven we allemaal een beetje in het duister tasten over wie er de waarheid spreekt. Voorshands denken de meeste mensen dat de premier de waarheid niet aan zijn kant heeft, maar echt helemaal zeker is dat ook weer niet. Door maar heel lang te vergaderen komt de waarheid niet op tafel. Hooguit neemt de verwarring verder toe en raakt de vorming van een nieuwe regering weer verder uit beeld.
Er werd tijdens dit debat een heel nuttig voorstel gedaan. Door iemand werd gezegd dat het parlement een commissie kan benoemen die mensen kan horen en een onderzoek kan doen naar de waarheid. Eerlijk gezegd lijkt mij dat een heel goede route. Bij verschil van menig is onderzoek naar de feitelijke gang van zaken onmisbaar. Rechters baseren een vonnis over schuld of onschuld op een gedegen onderzoek van de feiten. Ook het parlement is een orgaan dat onderzoek moet doen naar feiten. Een dergelijk onderzoek moet met de meeste zorgvuldigheid gebeuren. Daar mag best even de tijd voor worden genomen. Het is daarom wel vreemd dat kennelijk leden van de Tweede Kamer urenlang gaan praten om tot een mening te komen. Waarom geen onderzoek?
Dit raakt ten diepste hoe we met elkaar omgaan! In de toeslagenaffaire hebben we gezien dat de overheid niet goed met haar onderdanen is omgegaan. Kennelijk hebben we onze lessen nog niet goed geleerd. De waarheid is niet wat wij vinden of samen vaststellen. Zeker bij ingewikkelde zaken moeten dingen eerst goed worden uitgezocht. Daar is deskundigheid en tijd voor nodig. Het is daarom wel jammer dat het hoogste orgaan in ons land, de Tweede Kamer, daar kennelijk geen oren naar heeft. Het geeft toch een wat vervelend beeld als het gaat over onze volksvertegenwoordigers. Uiteraard wil ik geen verkeerde dingen goedpraten. Maar als onze premier dingen heeft gezegd die niet waar zijn, dan is het toch wel zaak om dat goed uit te zoeken. Het geeft te denken, vooral in de huidige tijd met coronamaatregelen en grote andere problemen, als we iemand zo makkelijk leugen en bedrog in de schoenen kunnen schuiven. Dat doet het aanzien van de politiek geen goed. Bovendien mogen we iemand niet haastig en ongegrond veroordelen. Tenslotte moeten we ook nog met de zwakheden van anderen geduld hebben. Eerlijk gezegd hadden wij vanuit het parlement wat meer voorzichtigheid rond een minister-president verwacht. De staat en de samenleving hebben wijze mensen nodig en kennelijk ontbreekt het daar toch wel een beetje aan.