Terug in de tijd: Wereldkampioen herenkapper kreeg hulde van ’t thuisfront
Vanuit Middelharnis, maar ook vanuit vele plaatsen van het eiland, waren vrijdagavond belangstellenden toegestroomd om getuige te zijn van de huldiging van wereldkampioen herenkapper Karel van de Tonnekreek. Op de smalle straat voor zijn met bloemen getooide kapsalon op het Zandpad stonden muzikanten tot bijna op de tenen van de kampioen opgesteld. Die nam die spontane huldiging door het thuisfront met verbazing!, maar in dank af, want op zoveel belangstelling had hij niet durven rekenen.
De omwonenden hadden de gevel van het bedrijf van dhr. V.d. Tonnekreek met prachtige bloemstukken versierd en daarop het ‘Welkom Wereldkampioen' geschreven. Vrijdagavond liepen de bloemisten nog steeds af en aan en kwam burgemeester Van Es van Middelharnis eraan te pas om de vaardige inwoners ‘officiële’ hulde te brengen. In zijn gelukwens liet dhr. Van Es niet onvermeld hoeveel dhr. V.d. Tonnekreek geoefend heeft om tot de beste te worden uitgeroepen. “Goed ingezeept is al half geschoren!’ vergeleek burgemeester Van Es dhr. V.d. Tonnekreek complimenterend met het ‘meesterlijke resultaat’. Hij bood mevr. V.d. Tonnekreek een boeket bloemen aan, waarna kapper Karel met bloemen en een tennisracket werd bedacht, onder die voorwaarde dat hij de racket weer ten gemeentehuize inlevert wanneer hij zijn wereldsucces in zijn tarieven gaat doorberekenen...!
Na gemusiceer, getrompetter en getrommel, na gelukwensen ook van dhr. V. d. Kamp uit Ooltgensplaat, kreeg dhr. V. d. Tonnekreek, geflankeerd door ouders en schoonouders en een collega-kapper, gelegenheid een dankwoord te spreken. Daar bleek hij even weinig moeite mee te hebben als met het creëren van een 'modisch kapsel’, al wist hij de mate waarin hij zich verbaasde weer wél wat moeilijk te typeren. Hij hield het bij herhaling maar op "helemaal geweldig grandioos!" Na anderhalf jaar van trainen, zelfs enkele avonden per week, was hem tenslotte het wereldkampioenschap geworden en dat was het publiek best een hoeraatje waard. "Kom allemaal maar om de koffie of een borrel!" nodigde de kampioen ten afscheid, maar er had in de zaak geen muis meer bij gekund...
Uit de krant van 1976