Ethiek: Bedenktijd
Nu zal het best zo zijn dat mensen niet zomaar tot dergelijke daden overgaan. Het kan zijn dat iemand tegen zijn wil zwanger is geraakt. We kunnen denken aan mensen die verkracht worden. Aan de andere kant is allang duidelijk dat de meeste abortussen voorkomen bij mensen die min of meer bewust omgang hebben gehad met elkaar. Maar om allerlei redenen wil men dan het kind niet ontvangen.
In onze samenleving hebben we daar dan iets op gevonden. We noemen dat abortus. In het ziekenhuis of in een speciale kliniek kun je het ongeboren leven of kind laten ‘weghalen’. In onze tijd kan dat, zo zegt men, verantwoord geschieden. In vroeger tijden waren er natuurlijk ook ongewenste kinderen. Men had dan andere methoden om zo’n kind niet te aanvaarden. In de romeinse tijd werd een kind dat te vondeling gelegd. Er is weinig fantasie voor nodig om te weten wat het droeve lot van dergelijke kinderen was. Het is de christelijke kerk geweest die tegen deze praktijken met woorden en daden heeft gewaarschuwd. Met nam die kinderen op in gezinnen en ze werden opgevoed. Het is één van de mooie kanten van de vroegchristelijke kerk. Er was tastbare bewogenheid met medemensen.
Vandaag de dag echter leven we in een hoogontwikkelde samenleving. In die samenleving zijn er echter soms mensen niet welkom. Dat is een aangrijpende realiteit. De ernst van dergelijk gedrag wordt echter steeds dieper en indringender. De huidige wetgeving heeft nog een aantal waarborgen voor zorgvuldigheid. Er is een verplichte periode van bezinning voordat een abortus kan worden uitgevoerd. Het gaat om een periode van enkele dagen. Die zorgvuldigheid rond het leven is de seculiere partijen in het Parlement echter een doorn in het oog. De overgrote meerderheid in de Tweede Kamer vindt dat dit maar beter kan worden beëindigd. Het gaat daarbij om het recht op leven en het recht op zelfbeschikking. Het overgrote deel van de parlementsleden laat het recht op zelfbeschikking zwaarder wegen dan het recht op leven. Dat is de huidige stand van zaken in ons land, die overigens vrij breed gedragen wordt. Ook partijen als de VVD en PVV zijn voor het schrappen van de bedenktijd.
Uiteraard zijn er allerlei argumenten. Het meest gehoorde argument is dat een ongeboren kind nog geen volwaardig menselijk leven is. Dit lijkt mij eerlijk gezegd een nogal zwak argument. Een moeder die zwager is van een kind heeft een diep gevoel van verbondenheid met het kindje wat geboren staat te worden. We maken onszelf wat wijs als we denken dat het bij ongeboren leven niet om volwaardig menselijk leven gaat. Het gaat juist om leven wat zo zwak en zo weerloos is dat het alle recht heeft op bescherming en zorg. Die hele uitruil tussen zelfbeschikking en menselijk leven is een erg gevaarlijke weg. Het kan ook zomaar verder worden verbreed. Wat moeten we immers doen met kinderen die beperkingen hebben? Dat is ook een inperking van het zelfbeschikkingsrecht van ouders. Een dergelijk kind heeft zorg nodig en wie kan iemand verplichten om die zorg te geven? Kortom, de uitruil tussen zelfbeschikking en menselijke leven heeft hele gevaarlijke kanten en kan zomaar tot een verdergaande praktijk leiden. Het geeft bange vermoedens voor de toekomst. Hoe moeten we rond dit soort zaken handelen? Laten we proberen voor ons land te bidden. Het enige goede antwoord op de doorgaande ontkerkelijking is gebed tot God. En Dit God is almachtig. Hij kan en wil mensen en samenlevingen bekeren. Dat is onze enige hoop voor een samenleving op drift.