Ds. Den Boer nieuwe predikant hervormd Goedereede
"Vooraf heb ik er wel mee gezeten hoe we dit gingen aanpakken"
Het eiland is voor de predikant zeker geen onbekend terrein. "Ik heb twee jaar in Sommelsdijk gewerkt bij ds. Van Mourik. Dat ging om bijvoorbeeld om kringwerk en catechese. Ds. Maas uit Nieuwe-Tonge is nog een tijdje mijn mentor geweest. Toen ik in Sint Philipsland stond, kwamen we bovendien regelmatig in Middelharnis om te winkelen. En Ouddorp was een van onze favoriete plekjes om te bezoeken. Kortom, ik ging er niet blanco in", glimlacht de predikant.
"We ervaren veel warmte op het eiland, die niet in de laatste plaats blijkt uit de manier waarop we ontvangen zijn. De mensen zijn erg hartelijk. Er zijn veel mensen geweest die iets zijn komen brengen, van bosjes tulpen tot boekenleggers. Je ziet hier nog een zekere gemoedelijkheid.’’ Hervormd Goedereede was sinds september 2019 vacant door het vertrek van ds. Ten Brinke naar Yerseke. Vorig jaar zomer brachten zij een beroep uit op ds. Den Boer.
Inkijkje
De dominee stond vier jaar Sliedrecht toen hij twee beroepen kort na elkaar kreeg: zowel Goedereede als ook Amstelveen deed een beroep op de predikant. De kennismaking met de gemeente van Goedereede viel precies op zijn trouwdag. Uiteindelijk geloofde hij dat zijn weg naar het kleine stadje op het eiland leidde. Afgelopen 7 februari was de intrededienst. Door de corona-maatregelen kon dat niet zoals gebruikelijk, er waren slechts enkele gasten uitgenodigd voor de intrededienst.
Ook de verdere kennismaking met de gemeente verliep anders dan anders. Er kwam een handvol mensen die om de twintig minuten rouleerde. Op die manier kon er met verschillende gemeenteleden een eerste gesprek gevoerd worden. "Zo kijk je toch een inkijkje in het gemeenteleven." Bovendien ontving de predikant een map met daarin voorstelstukjes van gemeenteleden. "Vooraf heb ik er echt wel even mee gezeten hoe we dit gingen aanpakken", geeft de predikant eerlijk toe. "Daarom heb ik contact gezocht met verschillende collega-predikanten die eveneens in de coronaperiode een nieuwe gemeente onder hun hoede kregen. Hen heb ik gevraagd hoe zij dat aangepakt en beleeft hebben."
Verbonden
"Wat hier een voordeel is, is dat een relatief kleine gemeente betreft. Je komt elkaar sneller tegen. Zeker omdat we dichtbij het dorp wonen. En je moet in deze tijd ook gewoon een beetje creatief zijn, en kijken naar de dingen die wél kunnen." Momenteel is de predikant zich aan het oriënteren op de gemeente. "Waar is behoefte aan, hoe ga ik mijn werk indelen en hoe ga ik vorm geven aan het werk in coronatijd – dat soort vragen. Ik merk dat mijn collega-predikanten daar ook mee worstelen. Sommige van hen waarop ik contact zocht zijn in een grote gemeente gekomen, en die gaven aan dat ze zich nog steeds niet echt verbonden voelen met de gemeente."
Inmiddels heeft de predikant al contact gehad met ds. Van Estrik, die voorgaat in de Hersteld Hervormde Kerk in hetzelfde dorp. Dominee Timmerman (Hervormd Dirksland) kent hij nog vanuit de studententijd. "Ook van andere predikanten kreeg ik een mailtje of berichtje. Het lijkt me leuk om in die relatie in de toekomst te investeren, al ligt de prioriteit natuurlijk bij de eigen gemeente. Maar ik sta zeker altijd open voor contact met mede-predikanten."
Meelopen
Gevraagd naar de toekomst geeft hij glimlachend aan nog niet zoveel bijzondere plannen te hebben. "Ik heb zin om opnieuw te beginnen hier. Wat ik daarbij belangrijk vind, is dat onze kinderen hier ook hun weg kunnen vinden." De predikant en zijn vrouw Hanneke hebben drie kinderen: Thomas, Sophie en Noortje. De eerste zit op de middelbare school, de Prins Maurits, de andere twee gaan naar de basisschool. "Thomas kon vooraf even een dagje meelopen en heeft inmiddels leuk contact met zijn mentor en klas, dus ik heb goede hoop dat het goedkomt."
"Afgelopen zondag ben ik begonnen met een preek over zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus, over wat een ieders enige troost is, beide in leven en in sterven. Dat geeft moed richting de toekomst, en is toch een ander perspectief dan we in de politieke persconferenties horen. Deze tijd zie ik als een test; hoe komen we hier uit als mens en als gemeente? Lukt het ons om geestelijk te volharden en elkaar vast te houden? Ik denk dan ook dat we op moeten passen met ons enkel te richten op allerlei praktische zaken, maar onszelf de vraag moeten stellen: hoe is het met onze ziel?" Twee seconden is het stil. "Zorg voor je ziel, zogezegd."